Er zijn van die dagen

Gisteren nam ik vanuit de voortuin een korter weggetje (lees: ik stapte over de stenen om sneller te zijn). Twee buurvrouwen die hun bijpraatmoment op de scootmobiel hadden, waren eigenlijk ook de reden van afsnijden van de bocht.
Een van de dames riep: ‘dat is geen uitgang he’.
Ik snauwde terug dat ik dat zelf wel bepaalde en dat het mijn eigen huis was, dus ik ook zelf wel mocht bepalen hoe ik mijn huis verliet.

Sikkeneurig: ‘chagrijnig zijn, lusteloos zijn’.

[bron met mooie uitleg: https://onzetaal.nl/schatkamer/lezen/uitdrukkingen/sikkeneurig]

‘s Morgens ben ik niet op z’n best. Een rondje met Skip, koffie en ontbijt, dan kikker ik een beetje op. Sowieso ben ik niet spraakzaam voor het ontbijt en ‘de zin in de dag’ komt langzaam op gang. Meestal trek ik bij en gaat het gewoon zijn vriendelijke gang de rest van de dag.
Er zijn echter ook dagen dat ik met het verkeerde been uit bed stap (dat kan helemaal niet, maar dat terzijde) en gewoon de hele dag niet te genieten ben. Vaak heeft het een oorzaak. Slechte nacht, slechte herinneringen, droevig gemoed of een lastig klus van een nog lastiger klant. Dan ben ik dus ‘Sikkeneneurig’.

Op zulke dagen weet ik inmiddels, moet ik wegblijven bij de mailbox en van Sociale Media.
Als ik op sikkeneurige dagen zou reageren op mails, heb ik daarna een paar dagen nodig om recht te breien wat ik krom maakte. Dan blijf ik dus helemaal hangen in het sjagrijn.

Als mijn moeder nog geleefd had, had ze nu haar versje opgelepeld

Ben je boos
pluk een roos
Zet’em op je hoed
Ben je morgen weer goed

Kom, de zon schijnt en de vogels fluiten….nieuwe dag, nieuwe kansen.
Heb jij weleens last van sikkeneurigheid?