De afhandeling van papieren rompslomp van mams zit er op.
Ik heb eindelijk toegang tot haar bankrekening en kon dus op de valreep ook de openstaande rekeningen betalen.
Omdat ik het even niet trok, heb ik de huizenrompslomp voor me uit geschoven. Tijdens mijn vakantie (daarover zo meer) gaan de kinderen aan de slag om ‘de appel op te poetsen’.
Er moet echt veel gebeuren om het huis verkoop klaar te maken, maar die Excel laat ik even voor wat het is.
Naar buiten getreden met mijn verhaal.
Via Twitter las een redacteur van Libelle over mijn, weduwe/wees binnen twee jaar, verhaal.
Zij heeft een artikel geschreven over mijn ervaring. Hier komt vooral naar voren dat het, je als nabestaande, zo vreselijk moeilijk wordt gemaakt door sommige clubs, om zaken af te handelen.
Maar ook dat het heel moeilijk is om tijd te nemen om te rouwen. Ik noem het zelf stapelrouw.
Volgens mij komt het artikel deze week online, maar zit achter een betaalmuur.
Zet in je agenda (en een waarschuwing).
Afgelopen donderdag waren de makers van het nieuwe EO TV programma “Dit is de kwestie” bij mij thuis. Het programma, dat op 7 juli 20.30 uur wordt uitgezonden, gaat over doorbehandelen in de palliatieve fase. Hadden we niet veel vaker over de kwaliteit van leven moeten praten, in plaats van in de behandelstand te gaan? Tijs van de Brink heeft mij en mijn vriendin Caren daar uitvoerig over bevraagd.
De waarschuwing is, dat er ook beeldmateriaal van Paul gebruikt gaat worden. Foto’s van Paul en zijn laatste video van 20 augustus 2020 (de dag dat hij schoon verklaard werd, en twee weken voor zijn overlijden). Als je er dus per ongeluk invalt kan dat wel even schrikken zijn.
Ik was kapot aan het einde van de ochtend, want alle verhalen van de periode van zijn ziek zijn en vooral de periode van de immunotherapie en zijn sterven zijn aan bod gekomen.
Vertellen over Paul aan een vreemde is op z’n zachtst gezegd ‘pittig’.
Hoewel ik geen fan van op tv komen ben (ik blijf mezelf niet beeldig vinden) vind ik het toch belangrijk om te hameren op het voeren van het gesprek over de dood en over de kwaliteit van leven. Het laatste woord daarover is nog niet gezegd!
….maar ik ga nu eerst echt even op pad.
De KarinVan staat ingepakt en de laatste klusjes in huis zijn bijna afgerond.
Wat mis ik een extra brein op dit moment zeg!
Lijstjes vanwege de rouwdementie zijn weer de standaard, nu gebruik ik zelfs driedubbele lijstjes.
De spullen van mams, het huis opruimen en vakantieklaar maken en dan ook inpakken (met weer allemaal andere lijstjes).
Morgenochtend vertrek ik naar Noorbeek voor de eerste twee nachten van de grote vakantie.
Het eerste deel van de reis, reis ik samen met @campenier (Willem en Aly). Ik hoop dat ik daarna het lef heb om alleen door te reizen en dat er geen gekke dingen gebeuren.
Ik heb het plan om te gaan genieten, uitrusten, nadenken, veel te lezen en bloggen op KarinBlogt.
Ik hoop dat ik op 16 juni op een machtig mooi plekje sta en Paul vreselijk mis, maar ook laat zien dat het steeds beter met me gaat.
Tot over een tijdje……
4 gedachte op “…en route en meer”
Ik gun je 16 juni de mooiste plek vd wereld. En ja Paul missen hoort daarbij. Hier een beetje omgekeerd. Na zijn overlijden was het een feit. Nu begint het steeds meer een gevoel te worden. Ja, hij was iemand. Goede reis Karin!
Hele fijne vakantie Karin! Veel plezier. Zoek een mooi plekje uit. Dat lukt vast
Ik ben met mijn zus en zwager op de fiets onderweg naar Praag. Ook buiten met comfort zone. Heel gaaf.
Tot over een tijdje dan lees ik hoe het je is vergaan.
Een hele fijne tijd op reis, Karin! Dat de slingerwegen zich naar je wil mogen buigen en de bergen je uit de dalen mogen laten rijzen.
Hallo Karin,
lang niets van mij laten horen, mijn excuses hiervoor, echt een schande.
Op deze speciale dag voor jou van Pauls verjaardag is een berichtje toch wel iets dat ik mag doen.
Ten eerste gecondoleerd met het overlijden van je moeder. Dus ben ik gestopt met deze mail en ben ik je blog gaan lezen. ………….
Jeetje wat een rollercoaster van emotie heb je de afgelopen maanden/jaren? allemaal weer beleefd. En wat ben je toch een heerlijk mens met het je weerbaar opstellen en delen tijdens je blogs.
Ten tweede : Hoe is het nu met jou ? Nou je blog maakt veel duidelijk hoe je de pieken en dalen van het leven hebt mogen beleven. Klasse dat je het gedaan hebt en zelfs zover ben gegaan om dit ook te delen met de lezers van de Libelle. Ik denk zeker dat het je geholpen heeft.
Mooi te lezen dat je de moed hebt gevonden om met je camper weer een stukje van de wereld en jezelf gaat verkennen. Mocht je enthousiast zijn geworden van het “buiten” kamperen hebben we hier in Benschop nog een stukje boerencamping waar je van harte welkom bent.
Karin, je blijft een speciaal mens en ik wens je veel plezier op vakantie en hoop dat je vol energie terugkomt.
groet Herman
Reacties zijn gesloten.