Een minicursus omgaan met teleurstellingen

Je dacht natuurlijk dat ik alweer gezellig met de baas in de achtertuin zat, helaas pindakaas.

Helaas pindakaas 1
Donderdagavond raakte de voedingssonde verstopt en stond Paul een uur of wat droog.
Op vrijdag is (met behulp van röntgen) een nieuwe sonde geplaatst, die iets dieper in zijn lijf zit. Misschien zou dat helpen tegen ellendige braakneigingen.
Vol vertrouwen stapte ik zaterdag in de auto naar Groningen, want nu zou alles wel goed genoeg zijn om hem mee te nemen. Alleen de bevestiging van de zaalarts was nog nodig.

Helaas pindakaas 2
De arts wilde zeker weten of de sonde werkte en of de nierwaarden goed bleven (lees: hij moet meer zelf drinken in plaats van de pomp het werk laten doen). Ook wilden ze weten of de bloedwaarden goed bleven.
Zondagochtend bleek helaas weer dat zijn HB te laag was en zondagmiddag ontving hij dus weer een gift van twee zakjes bloed. Nog een nachtje…
Vanmiddag vindt de PETscan plaats en ik had zijn bedje thuis al gespreid, want nu kon hij echt wel naar huis.

Helaas pindakaas 3
Vanwege die telkens lage bloedwaarden wordt er morgen een darmonderzoek gedaan. Ze willen wel eens weten waar dat bloedverlies zit. Het kan ook zijn dat het een bijwerking van de immunotherapie is en dat er gewoon niets te zien is.
Hij heeft dus een paar nachtjes bijgeboekt in het luxe kuuroord dat UMCG heet.

Alle vliegen nu maar in een klap?
Nou wil ik natuurlijk  nu ook gewoon sneller dan aanstaande maandag weten wat de uitslag van de PET scan is.  Ik neem aan dat beide uitslagen (darmonderzoek en PET scan) naast elkaar gelegd worden en de uitkomsten bij elkaar opgeteld een plan opleveren dat met ons besproken wordt.
Maar ja, ik ben maar een leek en een zijlijner.

….maar wie weet neem ik hem gewoon wel mee naar huis morgen … of overmorgen….of woensdag.