De afgelopen maanden zou ik graag overgeslagen hebben. Corona was daarin voor mij niet eens het grootste probleem, maar wel de achtbaan van emoties rondom de ziekte van mijn keukentafellief.
In juni schreef ik over onze thuissituatie, zijn ziekte en de laatste strohalm die hij pakte met immunotherapie.
Inmiddels liggen er heel wat kilometers op de A28 en eurootjes in de parkeergeldenkassa van het UMCG. Dokter hier, specialist daar, prikje hier en infuus daar.
Vorige week werd hij via de SEH opgenomen in het ziekenhuis met verschillende problemen. Eerlijk gezegd hield ik mijn hart vast of dit nog wel goed zou komen.
Gisteren kregen we echter wonderbaarlijk goed nieuws: op de Petscan zijn geen tumoren meer zichtbaar…weg…foetsie. De immunotherapie heeft onverwacht goed zijn werk gedaan.
Er is nog wel een vervelende bijwerking waar nu aan gewerkt wordt…..maar we hebben een fors cadeau gekregen.
Tijd!
Garantie tot de voordeur want deze kankersoort is zo gemeen dat het zich altijd wel ergens verstopt houdt en weer opvlamt.
Maar voor nu een diepe opgeluchte zucht.
Verwerken van emoties
Het is heel erg moeilijk om zoveel emoties te verwerken en een plek te geven. Ook voor mij als zijlijner. Het brein doet (vooral ‘s nachts) akelige dingen met mij.
In mijn dromen heb ik mezelf echt verschillende keren alleen in dit huis zien zitten inclusief de niet geregelde zaken en andere zwartgallige gedachtes.
Aan het werk met verschillende dingen.
Omdat er in de afgelopen weken veel zorg nodig was, is er niet veel terecht gekomen van vakantie/ontspanning. Ook qua werk en opdrachten kon ik niet echt goed focussen en stond mijn werkbrein uit.
Toch moet ik echt weer aan de slag, want thuis elkaar een beetje zitten aankijken is niet goed. Voor mij helemaal niet, omdat ik heel ongeduldig ben en zorgen voor, ook zijn grenzen kent.
Voor mezelf zorgen en op mezelf passen vind ik ook heel moeilijk, maar dat is nu echt hoognodig.
Dat is de komende tijd mijn streven. Het is geen egoïsme maar zelfbehoud, alleen moet ik mezelf daar nog even van overtuigen.
We moeten samen opnieuw leren om weer te genieten van elkaar en van het leven en dat is best ingewikkeld.
Zou het er dan toch nog van komen dat de KarinVan in 2020 van zijn plek komt?
26 gedachte op “Een achtbaan van emoties”
wat een opluchting!
als zijlijner vind ik het ook vaak knap lastig. je kunt vaak helemaal niet veel doen behalve er zijn…(maar hoe dan? vraag ik me soms ook af.)
Wat een fijn en goed nieuws Karin!
Hoi Karin
Ik lees nooit blogs maar deze moest ik openen en ben blij om het relatief goede nieuws te lezen.
Heeeeeel blij voor jullie
Wat een onvoorstelbaar én onvoorspelbaar nieuws! Heerlijk voor jullie, ondanks en mét het zoeken naar nieuwe wegen.
Geef jezelf tijd om weer heel te worden. Het wordt niet meer hetzelfde, daarvoor heb je teveel meegemaakt waardoor jullie allebei veranderd zijn. Spannend en mooi om dat aan te gaan!
Wat fijn.
Een soort ‘na regen komt zonneschijn’.
Dikke knuffel, letterlijk & figuurlijk.
JuuT
Lieve Karin en Paul,
Tijd en hoop zijn de twee ingrediënten die tijdens een zo ernstig ziekteproces nodig zijn. En natuurlijk regelmatig een wonder dat je wereld doet wankelen maar dan in positieve zin. Een kort zinnetje in een DM maakte mij weer even heel stil maar ook heel blij. Ik hoop dat jullie ondanks alles nog af en toe kunnen genieten van wat wel is en wat jullie samen hebben. Twee moedige lieve mensen en ik gun jullie nog heel veel tijd, wondertjes en alles wat ‘goed’ voor jullie is.
Dikke kus Karin Donkers.
Dit is mooi nieuws! Hopelijk brengt het mooie tijden!
Nou zeg.. wat een wonderlijke dingen gebeuren er in Groningen en in het lijf van je keukentafellief.
Aansterken en hopelijk wat rust op het landgoed om beiden bij te komen en alleen nu te doen wat moet!
Ontspannen waar mogelijk en bijslapen en misschien even weg saampies?!
We gaan het volgen.
Dikke kus! en neem een suikerspin!
lekker roze doen! x
Lieve Karin en Paul,
Voor nu genieten. En zo mogelijk ook even met de KarinVan er op uit hoor.
Lieve groet,
Sia
Wat fijn dat jullie even opgelucht kunnen zijn! Als zijlijner is het ook lastig, hopelijk lukt het je om weer een beetje eigen werkzaamheden (wat/en hoe klein het dan ook maar is) op te pakken. Alle goeds voor jullie!
Ik kan mij die achtbaan aan emoties heel goed voorstellen. Zorg goed voor jezelf!
Goh… wat een opluchting, en we blijven duimen dat we dit positieve mogen vasthouden. Ik leef hoe dan ook met jullie mee…
Fijne, hoopvolle blog! Pluk de dag en houd je vast aan mensen om je heen. Je hoeft het niet allemaal alleen te doen. Pas goed op jezelf, doe wat je kan en houd het optimisme realistisch vast. Er wordt mee geleefd! Een achtbaan is ‘a hell of a ride, relief at the end’ zolang je niet uit de bocht vliegt. Ik hoop dat het einde van die achtbaan snel in zicht is en je samen het leven kunt omarmen. Sterkte en beterschap! Peter
Regen is lastig en als dan zomaar de zon gaat schijnen is dat ook weer wennen. Blij om deze blog te kunnen lezen. Een mooie uitdaging. Goed voor jou zijn.
Dag Karin,
Dank je wel voor het delen van deze update.
Ik hoop dat jullie samen nog een tijdje van elkaar en de mooie dingen kunnen genieten.
Dit soort emoties zijn slopend dus zorg ook goed voor jezelf.
Warme groet,
Liesbeth Breek
Het woordje tijd ontroerde mij.
Ik wens jullie veel tijd samen en dat deze maar extra langzaam mag gaan.
X Deb
Oh Karin wat een mooi nieuws. Die achtbaan van emoties kan ik me goed voorstellen.
Ik hoop dat jullie goed voor jezelf en elkaar zorgen. Denk aan jullie
Lieve groet Manon
Hoopvol blog Kaat.. in bijzondere tijden
Iedere keer bijstellen van verwachtingen. Gelukkig nu weer positief. Blijft een achtbaan. Fijn ook om weer op de hoogte te zijn.
Knuffel voor Paul.
Liefs uit Bennekom
Dikke knuf voor jullie saam. Meer woorden weet ik niet te vinden, maar ik denk wel aan jullie. ❤️
Goed nieuws Karin en Paul,
Geniet van de tijd samen.
Succes met Camperen
Groet
Hans
Wat een geweldig nieuws! Zo blij om dit te lezen. En inderdaad nu eerst goed voor jezelf zorgen, al is dat altijd makkelijk om te zeggen. Ik wens jullie samen mooie momenten en veel tijd met elkaar. Carpe diem!
Knuffel uit de Achterhoek voor jullie allebei.
Hallo Karin,
Wat een achtbaan voor jullie beiden. Ik wens jullie veel kwaliteitstijd samen toe.
Geniet van en met elkaar en verzamel allebei mooie nieuwe herinneringen. X
Wat een geweldig nieuws! Pluk de dag en neem de tijd voor elkaar en jezelf.
Veel sterkte gewenst voor jullie Karin en Paul.
Martin
Reacties zijn gesloten.