Het valt me op dat de laatste tijd er heel veel docenten hun onderwijsinstelling verlaten om voor zichzelf aan de slag te gaan. Veel van hen doen dat in eerste instantie voor een of twee dagen per week, en zetten uiteindelijk zelfs de stap naar 100% ondernemerschap.
Moedig vind ik dat, want de tijden zijn niet heel erg positief, echter de marktwerking laat het toe.
In tweede instantie maak ik me eigenlijk veel meer zorgen over onderwijsorganisaties, als al die mooie innovatieve mensen de schooldeur achter zich dichttrekken.
Werkgevers verliezen momenteel goede enthousiastelingen die vanwege het constant met hun hoofd tegen muren oplopen, zeggen: ik stap er uit.
Het feit dat zoveel mensen onderwijs verlaten zegt wat mij betreft iets over het competentiemanagement en de non-afreken cultuur die er in onderwijsland heerst.
Het is nog steeds zo dat de wet BIO (nu met herijkte competenties) niet werkelijk toegepast wordt door werkgevers. Docenten voelen zich niet geroepen aan te tonen dat zij zich ontwikkelen, als de werkgevers daar niet in faciliteren, stimuleren en corrigeren.
Het is voor zittend docenten, die een gedegen vooropleiding gevolgd hebben, frustrerend om te zien dat zij aan alle kanten gepasseerd worden door zij-instromers, die een nog steeds wat mij betreft, te mager BVE-traject doorlopen hebben. Veel docenten hebben minstens 5 jaar gestudeerd om bevoegd te worden en zien nu een tuinman die zere knieën heeft in een jaar tijd les gaan geven (ik chargeer).
Ook daar zijn werkgevers de aan te spreken partij, zij screenen het vereiste HBO werk en denk niveau niet of nauwelijks en een opleidingsinstituut dat de BVE training verzorgt is de diploma verstrekkende partij (lees: geld vangende partij).
Uiteindelijk zijn studenten en leerlingen de dupe van de lakse houding van werkgevers, daar waar zij toch inmiddels gedegen instrumenten hebben om kwaliteit van het personeel te monitoren en te verhogen. Ook hebben werkgevers voldoende instrumenten om docenten die uitmunten en vooroplopen te belonen.
Daarnaast zijn de “blijvende” docenten te dupe, vooral die docenten die ook willen innoveren maar een onderwijshart en geen ondernemershart hebben. Zij zien de werkdruk groeien, en kunnen nog minder vernieuwingen tot bloei laten komen.
Het is goed en zeer begrijpelijk dat docenten die harder en sneller willen, die vernieuwen als zelfstandige aandurven, onderwijsinstellingen verlaten omdat zij zich onvoldoende kunnen profileren.
Het is slecht voor onderwijsinstellingen dat zij dat laten gebeuren er gaat verschrikkelijk veel innovatieve kracht, kennis en kunde verloren voor een organisatie en zoveel meer “blijvers” worden nog
zwaarder belast en mopperen nog harder.
In het kader van “schoolprofilering” zouden alle partijen er beter aan doen, de boegbeelden van hun school binnen te houden en te faciliteren in hun vrije externe bewegingen. Wat is nou betere reclame voor je school dan het laten zien dat je ondernemende docenten hebt?
Nanoot: Patrick Vaanhold heeft een mooie tegenpost geschreven, maar uiteindelijk zijn we het met elkaar eens, denk ik