(Dijssel)bloemetjes en bijtjes, TGIF vrijdag 3 april

Vanmorgen in het nieuws de melding dat minister Plasterk de onderwijsinspectie extra wil laten controleren of VO scholen sexuele voorlichting in hun pakket hebben. De sexuele moraal van de jeugd is vreselijk (zegt men). Natuurlijk zijn Internet en de popmuziek de oorzaak van die dwalingen. De hele week spookt het al door mijn hoofd en heb ik er ook verschillende keren over gesproken. Is de school de opvoeder van kinderen? Moeten docenten kinderen gaan vertellen hoe het allemaal zit. In mijn middelbare schooltijd stond ook de docent biologie met een condoom en een bezemsteel voor de klas, maar dat was onderdeel van het lesprogramma, voortplanting.
Als je op school afspraken maakt over hoe we met elkaar omgaan, kan daar natuurlijk wel een item respect voor het andere geslacht in opgenomen worden. Maar moet de school verantwoordelijk gemaakt worden voor alle aspecten van de opvoeding? Even op z’n Truijens: zijn docenten andere mensen dan ouders? Zijn docenten, waar met name in VO en BVE redelijk wat onder HBO opgeleide mensen voor klassen staan, daartoe in staat? Zonder werkelijk didactische en pedagogische bagage geven de uitgevers die docenten een boek, de docent leest voor (soms met wat rode kaken als de verschillende sexuele varianten aan de orde komen), is dat de bedoeling?
Misschien moeten veel ouders maar eens terug naar de schoolbanken, een levenlang leren. Waarom niet de ouders 1x per jaar op heropvoedingstraining sturen?
Wat mij betreft moet de bemoeizucht, regelzucht en sire zucht een keer stoppen, wij moeten als samenleving zelf het lef hebben mensen aan te spreken op lastig gedrag, onze kinderen vertellen wat er volgens onze eigen standaarden kan en wenselijk is.
Misschien een wat flauw voorbeeld maar toch: op de basisschool van mijn kinderen mocht het woord poepen niet meer gezegd worden, bij de grote boodschap moest de melding “drukken” gedaan worden. Hemel en aarde heb ik bewogen om dat eruit te krijgen…..poepen is een gewoon woord, drukken doe je op een bel of een boek wordt gedrukt. Je stapt toch niet in de druk?
Daarmee wil ik eigenlijk zeggen dat ikzelf ook als ouder wat in te brengen wil hebben als we het over normen en waarden hebben.
Terug naar de (Dijssel)bloemetjes en de bijtjes…….overheid moet zich niet chronisch met de inhoud blijven bemoeien, geef de ouders de inhoud om deze over te dragen.
Of gewoon de Vlaamse variant van de 10 geboden eens bekijken? (waar natuurlijk wel creatief geschrapt mag worden….1 mag wel maar moet niet 🙂

  1. Bovenal bemin één God
  2. Zweer niet ijdel, vloek noch spot
  3. Heilig steeds de dag des Heren
  4. Vader moeder zult gij eren
  5. Dood niet, geef geen ergernis
  6. Doe niets wat onkuisheid is
  7. Vlucht het stelen en bedriegen
  8. Ook de achterklap en het liegen
  9. Wees steeds kuis in uw gemoed
  10. Begeer nooit iemands goed
Blogged with the Flock Browser

1 gedachte op “(Dijssel)bloemetjes en bijtjes, TGIF vrijdag 3 april

  1. “Vlaamse variant”? Snap nie. Het is wel het rijtje zoals ik het uit het hoofd ken – hier en daar met een lettergreep meer of minder, o.w.v. het metrum.

    Gelijk heb je. Van de school – de leraar – wordt vandaag de dag verwacht dat ze / hij alles recht maakt wat krom is in de samenleving. Het geweeklaag, gejammer en haltgeroep i.v.m. de seksbeleving van kinderen en jongeren klinkt ook in Vlaanderen bij tijd en wijle luid op. Op tv wordt erover gediscussieerd door hoogleraren en politici. Er worden wijze (?!) boeken over geschreven. Pornificatie, verseksualisering is een hot (!) topic geworden.

    Ach, de soep wordt nooit zo heet gegeten als ze geschonken wordt, niet. Zijn het tenslotte de volwassenen niet, zijn het wij ouders niet, die de jonge generaties, die onze kinderen ‘voorleven’?! Die zelf gretig en wellustig consumeren, consumeren – zelf ook verwende kinderen van het hyperkapitalisme? Die dikwijls van partner en van nest wisselen zoals het uitkomt. Zijn het niet diezelfde volwassenen – wij dus – die om ter luidst ‘halt’ roepen als het hier en daar de spuigaten begint uit te lopen. Mea culpa, mea culpa. We hadden eerder moeten nadenken, beter moeten luisteren en leven – zoals naar de 10 geboden van Karin hierboven. Ben ik nu niet aan ‘t afdwalen?

Reacties zijn gesloten.