Het afgelopen jaar is echt het zwaarste jaar in mijn leven (tot nu toe) geweest.
Vorig jaar juni heb ik mijn werkzaamheden op het allerlaagste pitje gezet en ben eerst in de overlevingsstand en daarna in de rouwstand gegaan. Daarover schreef ik op zijlijner.nl. De rouw is nog diep en rauw, maar ik realiseer me ook dat ik door moet. De schoorsteen moet roken.
Corona perikelen vielen samen met de ziekte van mijn keukentafellief en zijn overlijden in september. Daarna heb ik niet actief gezocht naar opdrachten. Ik kreeg soms kleine klussen en gaf her en der een workshop of training, daar bleef het wel bij. In mijn huidige onrust merk ik nu, dat ik soms naar vacatures kijk. Maar ik wil eigenlijk geen ‘baan in loondienst’. Trouwens, wie wil er nou een goed gebekte en gepokt en gemazelde 60-er in dienst nemen?
Vanuit professioneel oogpunt is het misschien niet slim om mijn huidige worsteling en twijfelgedrag hier te beschrijven.
Maar het laat ook zien dat het ondernemerspad niet altijd over rozen gaat.
Om iets (nieuws) op te bouwen moet je eerst iets afbreken.
LearningROCKS
Samen met Marielle van Rijn zijn we met LearningROCKS heel hard aan de weg aan het timmeren gegaan. We hebben gekozen voor het vergroten van onze expertise in LearnDash, Elementor. We kozen voor het bouwen van websites, communities en academies. Ook hebben we heel hard gewerkt aan onze vindbaarheid door onze website aan te pakken en regematiger te bloggen. Extra leuk is het “weer verliefd op je website” aanbod. Daar genieten we beiden van omdat we hier merken dat we elkaar versterken.
Het eerste halfjaar van 2021 was dan ook uitstekend en we hebben inmiddels een mooi vast klantenbestand opgebouwd.
We steken volgens afspraak de helft van onze werktijd in LearningROCKS om zodat we er ook andere dingen naast kunnen doen en niet 100% afhankelijk van elkaar zijn.
Nu die andere helft van de week nog, met Karin Winters (Training).
Daar zit ik nu mee te worstelen.
Ik heb, om het denken te starten, het boek Écht ondernemen van Charlotte Meindersma gekocht en bijna doorgelezen. Ik heb ook het boek Zo simpel is het dus wel van Linda Commandeur weer uit de kast gepakt. Die twee boeken gebruik ik ter inspiratie en blader er willekeurig doorheen. Ik zet wat krabbels op papier, jat quotes, plaats vraagtekens en maak geeltjes met denkdingen.
(In mijn boekenkast staan trouwens nog minstens 10 boeken over ondernemen en keuzes maken, maar dat terzijde).
De exercitie van nadenken, lijstjes maken en puzzelen over loopbaandingen heb ik al verschillende keren doorlopen. Zowel met professionele ondersteuning als zonder. Door middel van boeken, artikelen en websites en invuloefeningen heb ik doelen, plannen, de persoonlijke why en meer al vaker geschreven
Eigenlijk nam ik jaarlijks een heidagje voor mezelf om te reflecteren, evalueren en plannen te maken.
Toch is (en voelt) het nu anders.
Het voelt alsof ik mezelf opnieuw moet uitvinden.
Het afgelopen jaar heb ik soms ja tegen dingen gezegd, waarna ik mezelf wel voor mijn kop kon slaan omdat het gewoon moetjes waren. Ik kreeg er geen inspiratie van en het plezier was ver te zoeken.
De overweging om toch steeds ja te zeggen, was tweeledig. Enerzijds vanwege het geld…de schoorsteen moet roken. Anderzijds vanwege het gevoel om in de wereld te blijven staan en niet aan de zijlijn.
Ik wil betere en meer overwogen keuzes maken….maar wat wil ik dan?
Ik heb momenteel 3 zaken die ik niet wil loslaten.
1. Hoofdredacteurschap Vives Magazine.
Geen vetpot en het heeft tot mijn verbazing nog nooit iets anders opgeleverd. Ja, mensen die mij nodig hebben om een artikel te mogen plaatsen, maar daar heeft nog nooit iets tegenover gestaan.
Ik blijf het doen, omdat het leuk is en omdat ik nog steeds een onderwijshart heb.
2. Educatief auteur.
Ik ontwikkel al jaren lesmateriaal voor een uitgever en met learningROCKS maken we natuurlijk ook modules. Ik vind het uit de losse pols en met veel vrijheid ontwikkelen van projecten voor onderwijs leuk en het geeft me vrijheid om creatieve dingen te doen.
De huidige uitgever geeft me ook altijd de vrije hand in de ontwikkeling van lesmateriaal.
3. BoekTweePuntNul: ‘Alle dagen digitaal, niet alledaags’
Ons boek dat in januari of februari moet uitkomen.
We zijn nog lang niet zo ver als we zouden willen,. Het schrijven ligt ook momenteel een beetje stil, wat conceptverhalen en soms een opleving van werkelijke inhoud. De eerste stappen zijn gezet en de lijnen getrokken. Het zal nog wel worstelen worden….maar ik blijf daar voor gaan.
En verder?
Daar ga ik de komende weken eens goed over nadenken.
Een eerste braindump
- Uitwerken van het zijlijner idee……iets met ontzorgen van nabestaanden?
- Meer (in eigen beheer) ontwikkelen en uitgeven van online modules voor onderwijs en andere professionals (kennis delen).
- Veel meer bloggen en schrijven, ook vanuit het principe kennisdeling?
- Iets met Sociale media voor scholen?
- Communicatie?
- Startend ondernemers helpen met hun online zichtbaarheid?
Niet echte USP’s he?
Het is allemaal nog rommelig en fuzzy….maar het begin is er.
Meedenken mag, graag zelfs!
3 gedachte op “Denkdag 1: Hoe nu verder?”
Goed bezig Karin, denk ik…
Veel succes met deze zoektocht. In september gaan jullie mij hopelijk ook weer verliefd maken op mijn website!
Ik denk graag met je mee! Ergens gaat ook wel een lampje aan maar ik moet nog even de verbinding in mijn hoofd leggen! Ik kom bij je terug!
Succes in ieder geval!
Fijn weer energie bij je te lezen… Komt goed, geef het tijd en ruimte….
Ennuh, sparren kan en mag altijd. Dan bellen, Teamzen of Skypen we? Of je komt een keer deze kant op…
Reacties zijn gesloten.