Sinds vorige week is mijn keukentafellief als afgevaardigde van de sponsor van de #edubloggerspin, elke dag een wandeling naar de brievenbus aan het maken.
We hebben mensen die de Edubloggerspin (alleen als je op de edubloggerslijst staat) willen ontvangen, gevraagd een aan henzelf geadresseerde envelop te sturen.
Wij stoppen de pin (in een plastic zakje met daarom heen een briefje) in die envelop. Kind kan de was doen.
Wat we echter wel direct ontdekten is dat, ofwel de sorteermachines ofwel de bezorgende postbodes, lange vingers hebben. Inmiddels hebben we van 4 ontvangers de foto van een opengescheurde envelop voorbij zien komen.
Als het nu bij 1 of 2 zou gebeuren….maar ook nog eens over het hele land verspreid, pin weg en envelop opengescheurd.
Zoals altijd, ga ik uit van het beste in de mens en het slechtste in de machine.
Vanaf nu zullen wij hier de pinnen vastpinnen op een kaart en in plofplastic verpakken, dit om herhaling te voorkomen. Als er dan nog pins verdwijnen worden we echt BOOS.
De bloggers die het overkwam hebben hun adres aan ons. doorgegeven en er zal dus een nieuwe pin verstuurd worden.
De reactie van Tante Pos was in het weekend NUL en gisteren op Twitter kwam de vriendelijke melding dat de verliezers zelf stappen moesten zetten om het te melden.
Tsja en dan? Gaat tante Post nieuwe pins maken? Het zijn dus wel mooi collectors items en unieke dingetjes. Krijgen wij de porto kosten terug als verzender, het is per slot van rekening nog steeds crisis.
Als u dus een postbezorger met een Edubloggerspin op ziet lopen, vraag hem/haar dan even om het bewijs….heeft u een onderwijsweblog?