De Cirkel is rond 1

Ik ben weer thuis, de was is gedraaid, DeKarinVan is leeg, schoongemaakt en opnieuw ingepakt om zo weer weg te kunnen.

De reis naar huis.
Heel bewust wilde ik het relaxte en niks moet gevoel vasthouden. Vanaf Bize-Minervois (de laatste camping), was het 1.377 km rijden naar huis. Het plan was om de ochtenden te rijden (zonder tolwegen) om dan op de gekozen camping te lunchen en rustig aan te doen.
Dat is me aardig gelukt moet ik zeggen.

Zondagochtend half negen heb ik met een warm, dankbaar en ook mini jaloers gevoel Aly, Willem en Maylow gedag gezegd om de thuisreis te starten.

Richting Clermont-Ferrand voor de eerste etappe.
Net voor Clermont-Ferrand ligt Issoire. Ik landde op de municipal. Een aanrader en prima rustige en ruim opgezette camping…echt maar 1 minuut vanaf de snelweg. Ik had een knoert van een plek, in de schaduw en voor een prikkie. Issoire zelf heb ik niet gezien trouwens.
Onderweg had ik al voorraad ingeslagen (lees: wijn) en na aankomst kon ik met Skip even lekker aan de wandel rond het water.
Omdat ik eigenlijk geen zin had om zelf te pielen met eten dacht ik mezelf te trakteren op een cheeseburger met frites uit het snackbarretje. Serieus de allerslechtste hap die ik ooit had. Ik denk dat het magnetronvoer was, gatverdamme!

De volgende stop had ik gepland rond Auxerre, daar hebben ze ook een municipal.
Toen ik de borden volgde naar de camping, bekroop me een ‘onveilig’ gevoel.
De camping ligt op een rommelplek achter een voetbalstadion. Bij aankomst was (zoals gewoonlijk) de receptie nog gesloten (tussen 12.00 en 14.00 uur). De wachtenden waren van alle nationaliteiten, maar het geheel voelde niet goed.
Wegwezen zei mijn brein.
Lang leve Google, want ik vond op 14 kilometer in Vincelles een verstopte parel, Les Ceriselles
Vier sterren en de camping ligt direct langs een kanaal, waar je dus heerlijk kunt fietsen.
Zwembad, vriendelijke ontvangst en een knaller van een plek.
Vooral voor Skip was dit een prima stek, lekker los lopen en ballen en een ondergrond van gras.

De volgende stopplek moest dan Metz wel worden.
De rit was aan het einde niet gezellig meer, na 4 weken rust op de route National, was het vanaf Nancy heel hard werken op de weg.
Ook daar koos ik voor de stadscamping.
Ik had niet vooraf gereserveerd maar was er lekker vroeg, dan hebben ze nog wel een plekkie. Bij het inleveren van mijn ASCI kaart bleek dat mijn naam al in het systeem zat.
Ik was er dus al eens met Paul geweest. Gek,  want ik herinner me Metz wel, maar het kamperen daar niet.

Anyway, dit was de eerste camping waar ik ook een wijntje dronk met iemand die ik niet kende. Een Duitse dame die een vreselijke plek toegewezen gekregen had en niet lekker een rechte plek voor haar busje kon vinden. Ik stapte erop af en gaf een ongevraagde tip. Toen ik haar ‘s avonds de laatste drup van de wijn in een glas zag persen, stapte ik met mijn volle rosé fles die kant op. Mijn argument om aan te sluiten was, het oefenen van Duits.
Een uurtje uitgewisseld…zij ging op weg…ik was op de terugweg.
Metz is prachtig en mooi compact om even doorheen te wandelen trouwens. De camping is een slaapplek, niet meer en niet minder.

De volgende morgen vroeg op pad
Op naar Duitsland, om de laatste vakantie avond door te brengen aan de Moezel.
De tip kwam van Willem, hij had aan de overkant gelogeerd.
Bij vertrek in Metz besloot ik de ballen, die ik deze vakantie gekweekt had, toe te passen en te kiezen voor de kronkelwegen van de Hohe Hunsrück Strasze. PRACHTIG! Lege wegen (soms een vrachtwagen of een buurtbewoner) en soms best klimmende kronkelwegen.

Camping Happy Holliday ligt direct aan de Moezel. Weer had ik geluk om zonder reservering toch een plek aan het water te krijgen. Geen stroom dit keer omdat zelfs mijn verlengkabel het kastje niet haalde. Wat kleine frommelplaatsen waar niet echt afgebakend is welke plek van wie is. Dat is geen probleem, alleen Skip vindt het ingewikkeld….lopen de mensen nu over mijn territorium of niet?
Direct na aankomst moest er natuurlijk eerst een lekker groot glas Paulaner gedronken worden. Op de camping zit een restaurant, een snackbar en staat er een Italiaanse ijskar.
Het fietspad ligt langs de camping, dus het is er een drukte van jewelste.

Reminder
Ik was een van de belangrijkste dingen vergeten, checken of ik genoeg contant geld had. In deze omgeving is betalen met plastic nog lang niet overal de standaard. Ik moest dus op zoek naar een bankautomaat. Eerst met het pontje naar Beilstein (een soort Duits Orvelte).
Geen bank te vinden en ook ergens iets kopen en meer pinnen zit er niet in. Dus terug naar de camping om op de fiets twee dorpen verderop te pinnen.
Natuurlijk onderweg even een lekkere Riesling gekocht om de avond aan het water door te komen.

Omdat Skip te onrustig en blafferig was, heeft hij niet meegekregen dat ik mezelf verwende op een Schnitzel met frites en een glas Riesling in het restaurant.
Bij terugkomst in de KarinVan hebben we wel samen genoten van het Italiaanse ijs!

De rest van de avond heb ik wat verdrietig doorgebracht. Koud maar vooral vol herinneringen aan de laatste vakantie die ik met Paul had in datzelfde gebied. Hier moet ik niet alleen zijn, hij had erbij moeten wezen.

De start van de thuisreis werd lichtelijk vertraagd omdat de dame die de camping beheert pas rond 10 uur de betaling in ontvangst kon nemen. Dat zijn geen tijden en omdat ik geen zin had om te wachten, heb ik de 14 euro samen met de rekening in een tasje aan de deur gehangen. Misschien ben ik wel levenslang verbannen nu.

De langste rijdag en zo lang mogelijk door Duitsland.
Ik had geen zin in vertraging vanwege de boerenprotesten en wilde ook de boodschappen voor de volgende dagen in Duitsland halen. Meppen heeft een grote Rewe en daarnaast een tankstation. Dat was dus de laatste stop.
Om half drie reed ik Alteveer binnen, waar de omgekeerde vlaggen rijkelijk wapperden. In eerste instantie dacht ik: dat is leuk. Welkom thuis uit Frankrijk. Helaas hangen de vlaggen op z’n kop vanwege wederom, de boerenprotesten.

De lijst met bezochte campings deze vakantie (en wel/niet aanbevolen).

Camping de Grensheuvel Noorbeek – Aanrader – Vooraf reserveren is slim
Camping Navarre Langres – Doortochtplek – wees op tijd want vol = vol
Camping Du Lac Annecy – Heerlijke Camping – Reserveren kan niet, dus wees op tijd
Camping Les Millieres – Kleine municipal aanrader maar wees op tijd.
Camping Les pres Hauts Sisteron – Goede camping op fietsafstand van Sisteron
La Vallee Heureuse Orgon – Mooie camping maar of het in hoogseizoen ook fijn is ????
La Chicanette Saint Gilles – Aanrader – Prima uitvalsbasis voor uitstapjes en midden in het dorp.
Les Genêts d’Or- Bagnols sur Cèze – Mooie camping in prachtige omgeving  #wezijnerbijna uitstraling dus veel langstaande Nederlanders (onskentons)
Camping La Meuse – Gignac – Tegenvaller vanwege de sfeer en matige onderhoud (geleegd chemisch toilet achter de bus)
Les Peupliers – Colombiers – Goede uitvalsbasis voor fietstochten en een restaurant op de camping. Wel veel vaste plaatsen dus in hoogseizoen???
L’Olivigne Bize Minervois – Weinig schaduwplekken maar prachtige omgeving en uitvalsbasis voor fietstochten
Municipal Issoire – Prima doortochtcamping veel grote supermarkten in de buurt en 1 minuut vanaf de autoroute.
Les Ceriselles – Vincelles – Pareltje vooral om te fietsen langs het kanaal.
Municipal – Metz – Dichtbij de stad, vooraf reserveren is slim. (De Camperplaats voor de camping is rommelig en heel vol)
Camping Happy Holliday – Ellenz Pottersdorf – Fietscamping en aan de Moezel – Tip: betaal de avond voor vertrek en vergeet geen contant geld mee te nemen.

Maandag ga ik weer aan de slag en hoop de ontspanning vast te houden en stiekem vooruit te kijken naar nog een of twee weken weg eind augustus. De eerste week van september ben ik sowieso weg, nu nog even bedenken waarheen.

De KarinVan is de aankoop van het jaar geweest! Mijn huis op wielen.

Op zijlijner staat de cirkel is rond 2, daar gaat het meer over gevoelens en de uitzending van #Ditisdekwestie van donderdag 7 juli.