Categorie: TGIF

Afgelopen week kreeg ik via de mail het verzoek om reclame te maken voor de 2e onderwijsbloggersprijs die de Onderwijsraad ingesteld heeft.

Ik kan nu weer pissig worden over vorig jaar. Een eendagsvlieg en geen blogger die er met de poet vandoor ging.
(Heeft de winnaar van vorig jaar dit jaar nog gepubliceerd trouwens, stimuleerde kunst en 1.500 euro tot meer? sorry ik zal wel weer tegen een zeer been schoppen).
Lees verder

Vaste lezers weten wat ik van het lerarenregister vind.
Ik vond het niks en ik vind het nog steeds niks en ik zal het niet snel iets vinden ook.

In tegenstelling tot de mensen, die ineens wakker schrikken, mopperde ik er in 2012 al over.
Door de jaren heen beschreef ik in een fors aantal blogposts waarom ik tegen was en wat ik vind over het bevoegd/bekwaam gedoe.
Sterker nog ik heb er zelfs in het Innovatiehuis een bijeenkomst over georganiseerd.

Maar ik ben geen leraar en dus mag ik er niks van vinden.

Sinds juni dit jaar ben ik echter wel aanbieder van een gevalideerde activiteit (voor een jaar).
Deze activiteit is goed voor 30 registerpunten en dus best fors.
Nu mag ik er wel wat van vinden!
In dat kader pas ik er namelijk voor om me tot geldwolf, kneus, knutselaar of ‘bingo op de camping’ aanbieder te laten neerzetten.
Lees verder

Dit zal wel een eigen glazen ingooien worden

De aanleiding
Vanwege een mooie opdracht bij een scholenstichting mag ik een professionaliseringstraject voor leraren ontwerpen. Vanzelfsprekend gaat het over digitale geletterdheid met daarbij mediawijsheid, informatievaardigheden en computational thinking.
Natuurlijk bedenk ik niet zelf wat de leraren zouden moeten leren, maar heb ik een scholingsbehoeftepeiling uitgezet (met daarin al een aantal inhoudelijke suggesties).
Oh ik vergat nog te zeggen dat een en ander door leraren op vrijwillige basis plaats gaat vinden.
Niet vrijblijvend, want wie start maakt het af.

Twee weken geleden heb ik een account bij registerleraar aangevraagd om aanbieder het traject ter validering aan te bieden.
Ik dacht…nu kan het nog, want wie weet wat er straks als het register verplicht wordt gebeurt.

Tot zover mijn reclamepraatje (meer volgt op een later tijdstip).

Alles loopt dus…..of stopt …dat kan ook….
Ineens was daar deze week de nieuwsbrief van de onderwijscoöperatie over het “nieuwe” lerarenregister in plaats van het vrijwillige register.
Het huidige vrijwillige register waar 77000 emailadressen in staan en waar 39000 leraren ook werkelijk geregistreerd staan gaat op slot voor een jaar en nieuwe inschrijvingen zijn vanaf 31 juli 2017 niet meer mogelijk.

Met de inwerkingtreding van de wet is dit het meest natuurlijke moment, staat er in de nieuwsbrief.

Maar, die werkelijke verplichting gaat toch pas op 1 augustus 2019 in?
Vanaf 1 augustus 2018 zou het ‘nieuwe’ register geopend moeten worden voor inschrijving.
Dan hebben leraren daarna een jaar de tijd om alles in orde te krijgen.

Raar is dat, stel je voor dat scholen hun leerlingvolgsysteem een jaar op slot doen en pas een jaar later weer openzetten.

Wat betekent dat bericht voor de huidige vrijwilligers?

1. Reeds ingeschreven vrijwilligers kunnen hun opgebouwde portfolio vanaf 1 augustus 2018 meenemen.
   Ik ga er toch wel vanuit dat de leverancier van het nieuwe feestje de data voor de vrijwilligers overzet. Nu worden ze opgezadeld met extra werk.
   Hier had dus allang iemand aan de bel moeten trekken als het gaat over een uitwisselbare standaard (die van ePortfolio bijvoorbeeld).
   Het zal toch niet zo zijn dat een dikke dure softwarebouwer even een wiel van een paar miljoen gaat uitvinden terwijl er allang systemen zijn.
2. De inspraak voor het ‘nieuwe register.
   Alle leraren in het vrijwillige register hebben via de Deelnemersvergadering (DV) automatisch zeggenschap over onderwerpen en kunnen een afgevaardigde van de Deelnemersvergadering kiezen.
   Alleen bevoegde leraren kunnen als afgevaardigde gekozen worden.
   Hoe zijn die niet bevoegden in dat register gekomen?
   Niet bevoegden hadden er niet in mogen zitten en dus als ze in het register zitten zijn ze bevoegd (verklaard). Je kunt niet achteraf je eigen fouten over de rug van de vrijwilligers corrigeren.
3. Alle leraren in het vrijwillige register ontvangen bij inschrijving in het nieuwe lerarenregister een aantal punten of uren (afhankelijk van de eenheid die in het nieuwe register gaat gelden) als waardering voor deelname in het vrijwillige register.
   De 39000 vrijwilligers waarvan sommigen al heel lang trouw vinkjes zetten kunnen de opgebouwde registeruren dus niet meenemen. Nee we schepen ze af met een waarderingsfooi die niets met professionalisering en onderwijskwaliteit te maken heeft. Dat is tegenstrijdig met de eigen nog op te stellen regels om die punten te behalen.
4. Nog openstaande verzoeken van aangemelde leraren tot registratie en aangeboden professionaliseringsactiviteiten ter validatie worden afgehandeld.
   Per wanneer openstaand? Kan ik me op 31 juli, om die gratis bonuspunten te krijgen, nog aanmelden?

Toch even wat  kritische noten

• Wil de onderwijscoöperatie dat zoveel mogelijk mensen zich nog zo snel mogelijk inschrijven in iets wat niet meer gebruikt gaat worden?
• Zoeken ze werk voor al die mensen die gedetacheerd zijn bij de onderwijscoöperatie?
• Is het niet een beetje chantage?  Als je niet ingeschreven staat mag je niet meepraten.
  (Die 39000 vrijwilligers hebben dus toch nog een beloning in het vooruitzicht…zij mogen meedenken en meepraten).
• Oh trouwens…..hoe gaat het dan vanaf 1 augustus als je een lerarenbeurs wilt aanvragen en daarvoor ingeschreven moet zijn in het lerarenregister?
  Komt er een tussenregister?

Nu mijn eigen glazen nog even ingooien als wannabe aanbieder?
Wacht, ik heb een beter plan:  Ik heb me zojuist opgegeven voor de meedenksessies als aanbieder!
Wat denk je, zouden ze me uitnodigen?

Ik begon deze TGIF te schrijven met de hypothese uit de losse pols:
De onderwijscoöperatie draagt bij aan het oplopen van het lerarentekort.
Zij huren veel mensen in vanuit een GOvak-regeling. Ik vraag me serieus af of het geld dat bij scholen binnenkomt vanuit die regeling, werkelijk gebruikt wordt om mensen te vervangen.

Hier kon ik nog geen antwoord op formuleren en onderzoek doen want ineens kwam er een verontwaardigde Tweet voorbij over de column in Didactief.
De column ging over de stelling dat verhogen van lerarensalarissen het lerarentekort vergroot.

Voor de beeldvorming: ik zie (en lees) columns altijd als de mening van een ander. Soms goed onderbouwd, soms niet. Een column heeft het doel een discussie los te maken of te prikkelen.
Ik doe het zelf vaak genoeg 🙂

De columnist is leraar economie en ik pas er dus voor om zijn kennis ter discussie te stellen. Ik heb de ballen verstand van economie dus citeer ik grif

‘…Alweer een tijdje geleden stelde het Centraal Planbureau vast dat er in het onderwijs bij vrouwelijke docenten sprake was van een ‘negatieve inkomenselasticiteit van het arbeidsaanbod’.
Dit is economentaal: als het inkomen van vrouwelijke docenten stijgt, stijgt het arbeidsaanbod niet, maar zal het juist dalen. Kennelijk nemen veel vrouwelijke docenten genoegen met een bepaald maandelijks salaris. Krijgen docenten per uur meer, dan passen ze het aantal gewerkte uren aan. Neerwaarts, wel te verstaan.’
[bron]

Allereerst vind ik het storend dat de columnist verwijst naar termen en organisaties die deze gebezigd hebben maar de bron waar het uitkomt vergeet te melden.
Mijn vertaling op zijn boerenfluitjes: als de salarissen omhoog gaan kun je door minder te werken hetzelfde verdienen. Voor hetzelfde geld hoef je minder te werken.

Daar ga ik in mee natuurlijk: we zijn allemaal liever lui dan moe.

Maar gaat dit op voor leraren?

Ik zou eerder denken dat de docenten gewoon netjes betaald moeten.
Door de goede/betere beloning zijn zij meer gemotiveerd om hun werk te doen. Dan denk ik dus eerder aan de zelfdeterminatietheorie van Deci & Ryan. Maar ook wortels en stokken zijn eindig (extrinsieke motivatie), dus de arbeidsomstandigheden en autonomie van leraren lijken me evenveel van belang.

Ik ben het dus niet eens met de stelling meer salaris/groter lerarentekort.
Ik kan me niet voorstellen dat ‘juffen’ massaal deeltijd ontslag nemen of zich minder gaan inzetten als hun salaris eindelijk het peil van de fooienpot ontstijgt.

Wanneer het salaris alleen voor fulltime werkenden verhoogd zou worden, zou het probleem van een oplopend lerarentekort zich niet voordoen, stelt de columnist.
Omdenkend: wanneer docenten zich echt zouden houden aan een 40-urige werkweek zouden alle “parttimers” per definitie direct fulltimer zijn.
Dan zou het lerarentekort pas snel oplopen.

Aan de Columnist
Over de laatste 2 alinea’s van uw column

‘Bijvangst is de versterking van het imago van het vak. Het beeld dat de gemiddelde PO-docent het werk 50/50 verdeelt, naast bijvoorbeeld de zorg voor het eigen gezin, heeft het aanzien van de docent geen goed gedaan.

Een loonsverhoging komt het PO meer dan toe, maar dan wel voor degenen voor wie het docentschap ook werkelijk de belangrijkste weektaak is. Een serieus beroep verdient een serieuze beloning’

Ga u schamen.
U degradeert hier 80% van de onderwijsgevende vrouwelijk professionals in het basisonderwijs tot vrouwtjes die er een beetje, naast de keukenkastjes poetsen, bijklussen op schooltjes in de wijk.

Het aanzien van de docent heeft niets te maken met de werktijden, maar alles met de achtergebleven arbeidsomstandigheden, slap beleid, slap bestuur en de politiek.

Wat mij betreft gooien de bijklussende huisvrouwtjes het werk buiten de deur neer tot de maatschappij onderwijs eens serieus neemt.

Oh en…mag ik uw plaats in de onderwijsraad overnemen?

Noot: deze TGIF gaat niet over eens specifieke bank en zeker niet over een specifiek persoon.
Het betreft enkel en alleen mijn persoonlijke gevoel.

De huizenhandel is rond.
De papieren zijn getekend en linksom en rechtsom zijn we aan de volgende stappen begonnen.
Een van die stappen is natuurlijk de hypotheek.

Dat het hemd je van het lijf gevraagd wordt en je volledige doopceel gelicht wordt, is logisch.
Als je 10 jaar lang de hypotheek, die 3x hoger is dan de gevraagde hypotheek, ophoest zonder ooit een seconde te laat te betalen, vind ik het iets minder logisch.

Wanneer we niets gedaan hadden, zou straks in juli de rentevaste periode verlengd zijn…zonder poespas (want akte is akte).
Die rente is ruim 3 procent lager dan onze huidige rente.
Er zou geen enkele vraag komen over ons huidige hebben en houwen.

Ik ben best een beetje verdrietig.
Mijn keukentafellief heeft een mooi pensioen en AOW, lekker stabiel en elke maand hetzelfde.
Hij kan in zijn eentje de hypotheek makkelijk trekken als het over de inkomenstoetsing gaat.
Het lenen is dus niet het probleem.

Ik wil ook meetellen!
Ik ben zo’n ZZP’er die nog geen 3 volle jaren op eigen benen staat.
De spullen die je dan moet aanleveren en de kosten waarvoor je dan komt te staan om meegeteld te worden zijn best stevig.

• Een omzetprognose door een boekhouder (ping uur prijs)
• De vaststelling door de bank (ping ??? euro)
• De jaarstukken (ping rekening boekhouder)
• De volledige belastingaangiftes van 3 jaar (dus niet alleen de definitieve aanslag)

En dan is het nog maar te hopen dat de bank dan denkt: ‘nou die mevrouw doet het goed zeg, prima winst en mooie prognose voor 2017’.  

Laten we in haar geloven!
Vanwege die hobbels (en de kosten) gaan we in op het advies van de bank: we tellen uw inkomen niet mee, dat scheelt tijd en geld.

Als ZZP’er maar vooral als partner vind ik dit echt balen.
Wat nou economische zelfstandig? (Met 2 vingers in mijn neus, maar bewijs het eerst even)
Ben ik het vrouwtje dat er iets bij doet (voor de hobby)?

Anno 2017 in deze ondernemende en veranderende economie vind ik het balen om niet meegeteld te worden, al was het maar voor 10 euro.

Nu heb ik echt het gevoel niet voor vol aangezien te worden.

Over netwerken en ethisch gedrag zou ik inmiddels een boek kunnen schrijven…of liever gezegd over onethisch gedrag. Natuurlijk heeft dat met mijn eigen netwerkfatsoensgevoel te maken en zijn er geen vastgestelde regels voor, maar toch.

Afgelopen week zag ik een vacature voorbij komen voor een functie bij een onderwijsgerelateerde commerciële partij. Een van de functie eisen was, dat je moest beschikken over een groot netwerk in onderwijs.

Gelukkig ben ik niet op zoek naar een baan, maar ik realiseer me daardoor juist dat een netwerk in jouw eigen vakrichting van onschatbare waarde is.
Dat neem je dus niet mee naar een baan als excel sheet. Pas daarmee op denk ik dan telkens.

Laat ik maar een scenario schetsen waar ik zelf ervaring mee heb.
Je gaat aan de slag in de functie, vanzelfsprekend omdat je er goed in bent.
De adder onder het gras is, dat je jouw netwerk gaat gebruiken om anderen werk te verschaffen.
Zoiets als …geef me je netwerk…dan krijg jij een tijdelijk contract.
Na inlevering van de excel sheet mag je hopen dat het tijdelijke contract verlengd wordt.
Nog gevaarlijker is het concurrentiebeding. Blijkbaar wordt dat nog grif gebruikt.

Toedeledoki dus!

Een ander voorbeeld.
Wanneer je in Linked de verbinding met iemand legt (of accepteert) kan hij/zij nog iets dieper in jouw netwerk doordringen. Wat mij betreft prima want daar is LinkedIN (ooit) voor bedoeld.
Het gebeurt mij daarna te vaak dat er achter mij om, verbindingen gelegd worden. Dit gebeurt soms met het gebruik van mijn naam. Jij kent Karin…ik ken Karin…dus wij kennen elkaar.

Onlangs nog, kreeg ik een verbindingsverzoek van een oud collega. Bij mijn opmerking dat ik geen verbinding wilde leggen vanwege slechte ervaringen met zijn collega’s kreeg ik een verbeten bericht terug. Hij had tegen een nieuw baasje gezegd dat ik degene was waarmee hij moest gaan praten, want…blablabla. Toen ik voorstelde om een offerte voor een adviesgesprek te sturen kreeg ik helemaal de wind van voren. Hoe ik het in mijn hoofd haalde om geld te vragen voor een goed gesprek met iemand die de markt wilde verkennen.

Namedropping en gunnen
Heel soms reageer ik op een oproep in LinkedIN, Twitter of Facebook.
Zelden om mezelf naar voren te schuiven, maar bijna altijd om iemand anders te tippen.
Wanneer er dan Bokito´s tussen zitten die zichzelf het allerbeste vinden is het blijkbaar tegenwoordig de bedoeling jezelf groter te maken over de rug van iemand anders.
Tekst strekking: “nou ik hoorde laatst van iemand dat diegene die jij aanprijst niet zo’n goede workshop gaf”.
Fijn mensen…over de rug van een ander iemand en plein public afzeiken, enkel om zelf een klus binnen halen.

Terughoudend delen en gunnen
Op dit moment staan er een aantal vragen in mijn mailbox voor workshops, ouderavonden, visiesessies.
De meeste speel ik vanzelfsprekend door in mijn netwerk en dat gaat ook bijna altijd goed.
Ik gun graag en zeker als ik weet dat een ander er beter in is, of omdat ik mensen werk en plezier gun.
Maar: voor wat hoort wat.

Er zijn echter een paar mindere ervaringen die ik de afgelopen twee jaar had. Daardoor twijfel ik soms of ik een vraag doorspeel naar iemand uit mijn netwerk, die het beter kan en weet.
Wat dacht je van acquisitie na de workshop bij een opdrachtgever van mij (waar ik ook nog gewoon aan de slag ben). Daarbij ook nog eens de mededeling dat ik maar een eenpitter ben en zij een grotere organisatie achter zich hebben staan.
Een klus volledig van mij stelen omdat iemand in dienst van een onderwijsinstelling een veel lager tarief kan hanteren.

Of wat dacht je van afspraken niet nakomen, duurdere facturen sturen nadat ik eerst vroeg om een prijs, op het laatste moment afzeggen, er een zooitje van maken?

Beste netwerkers, niet doen!
Beste werkgevers, niet doen!

Een netwerk dat door een persoon is opgebouwd (in mijn geval in ruim 25 jaar onderwijs) is van de persoon zelf.
Dat netwerk wordt door mij gekoesterd en zo goed mogelijk onderhouden.

Door dat gewinkel in mijn netwerk ben ik (schaamrood) de afgelopen periode ook erg bot geweest ten aanzien van nieuwe verbindingsverzoeken.

Wanneer ik vraag: wat kunnen we voor elkaar betekenen, bedoel ik ook ELKAAR en niet over elkaars rug!

Komt dat even goed uit, nu hoef ik niet meer te schrijven over het Dunning-Krugereffect .
Ik kom er later nog op terug, in relatie tot een bepaald soort mensen (of is dat het Bokito effect?) 

Twee jaar geleden was ik even werkeloos.
Nou ja,  niet echt maar in between een job en zelfstandig ondernemerschap. Gelukkig heb ik dus niet heel lang geleden onder het UWV juk.
Ik heb wel een gedwongen training netwerken doorlopen en heb ook echt heel veel gehad aan de LinkedIn tips (niet dus).

Gisteravond kukelde ik bijna van mijn stoel van het lachen vanwege een digitale nieuwsbrief van Werkblad (een initiatief van het UWV). Natuurlijk had ik me allang uit moeten schrijven voor die nieuwsbrief maar dan had ik nu niet zo lekker kunnen tikken.

In de nieuwsbrief werd aangekondigd dat we een webinar van een echte Twitterspecialist konden volgen.
Natuurlijk ben ik dan gelijk nieuwsgierig naar de specialist.
Ik ga niet namen en shamen, de beste specialist zal het wel niet zelf bedacht hebben.
De specialist heeft welgeteld 79 Tweets verstuurd, heeft 81 volgers en volgt zelf 159 mensen.

Deze specialist weet alles van Twitter en geeft dus ook 5 Twitter Netwerk tips
1. Maak uw profiel persoonlijk
2. Een korte en bondige ‘bio’
3. Het nut van ‘hashtags’
4. Volgen doet volgen
5. Vind ik leuk

Joh!!
Waar is dan de interactie?
Waar is het zelf Tweets versturen om te reageren op vacatures?
Waar zijn de lijstjes?
Waar is de profilering?

Met een beetje liken, retweeten en volgen kom je er echt niet!

Ik baal echt zo vreselijk van dat goeroe/expert/specialisten geneuzel.
‘In het webinar gaan we ‘live’ naar Twitter en geven feedback op de Twitteraccounts van de deelnemers’
Ooit Twitter niet live meegemaakt?
Bestaat er zoiets als Twitter gemist?

Kom maar op met die feedback …beter nog….doe maar niet.

Twitter is geen bezigheidstherapie!
Mensen die al een tijd op zoek zijn naar werk krijgen echt geen werk als ze die 5 flut tips opvolgen.
Mag je trouwens Tweets insturen als zijnde “netwerkgesprekken’?

Gaan we hiermee de mensen aan werk helpen?
Kom op UWV …huur eens een echte expert in of geef op z’n minst zinvolle tips!

Terug naar het Dunning Kruger effect….volgende week ofzo….