Over Onderwijs met ict enzo
Natuurlijk zou ik dit op Twitter kunnen roepen, een LinkedIn update kunnen plaatsen of iets anders kunnen bedenken.
Maar waarom zou ik dat doen? Ik moet daar zelf weer heel veel handelingen voor doen. Reageren, contact zoeken, nee zeggen tegen aanbieders die te groot zijn en mijn netwerk ‘lenen’.
Het nadeel van roepen op Social media is dat er dan aan namedropping, eikelpoetsen of via via delen gedaan wordt. Opbrengt redelijkerwijs 0.
Waar heb ik nou een blog voor? Lees verder
De afgelopen periode merkte ik in mbo scholen dat de job-monitor weer in het land is.
Op vergaderingen staat deze prominent op agenda’s en er wordt alles aan gedaan om zoveel mogelijk studenten de monitor in te laten vullen.
Er worden pakketjes geprint, computerlokalen voor vrij geroosterd en planningen gemaakt wanneer welke klassen “gaan invullen”.
Studenten van entree opleidingen en soms ook van niveau twee worden actief begeleid bij het invullen van de monitor (lees: de vragen worden voorgelezen of zelfs uitgelegd).
Prachtig, om studenten aan het woord te laten en hen te bevragen over hun tevredenheid, maar ik heb ook wel wat bedenkingen. Lees verder
Het besluit tot invoering van het lerarenregister met ingang van 1 augustus 2018 (of is het nu 2019?) is een tijdje geleden al gevallen.
Wat ik ervan vind weten de vaste lezers wel…ik vind het niks…het is een vinkjesregister.
We hebben het met betrekking tot het lerarenregister steeds over bevoegd (dan mag je er pas in) en daarna de bekwaamheid bijhouden.
Die beschrijving van de bekwaamheidseisen komt uit de wet BIO die in 2006 van kracht werd.
Al sinds 2012 zijn verschillende organisaties, waaronder de onderwijscoöperatie doende om deze bekwaamheidseisen te herijken.
Stilletjes zijn op 16 maart 2017 de herijkte bekwaamheidseisen gepubliceerd in de Staatscourant
(PDF voor de bewaarders)
Een prima ontwikkeling is mijn eerste reactie, want de 7 bekwaamheidseisen van de wet BIO uit 2006 waren natuurlijk verouderd en vaag beschreven.
De herijkte bekwaamheidseisen zijn beter beschreven en leggen meer de nadruk op pedagogisch didactisch handelen en vakkennis van de docent.
Prima!
Deze herijkte eisen zijn echter al in 2012 geschreven, dat is inmiddels 5 jaar geleden.
Wat mij betreft lopen we voor invoering al achter de feiten aan.
Ik zal wel weer wat mensen over me heen krijgen, maar in de herijkte bekwaamheidseisen ontbreken enkele componenten die leraren naast vakkennis en pedagogisch/didactisch handelen, zouden moeten hebben.
In de hele tekst komen de woorden informatievaardigheden, digitale vaardigheden en mediawijsheid niet voor.
Daar waar het iets met techniek te maken heeft komt het woord digitale 3 keer voor:
Voor de context van de leraren opleiding en het referentiekader voor normering (bachelor- en master niveau)
De toetsing van de bekwaamheidseisen moet en actueel, eenduidig en concreet toetsbaar zijn.
Verder is er in het hele document van 36 pagina’s niets terug te vinden over mediawijsheid, informatievaardigheden en digitale vaardigheden.
Ik maak me daar zorgen over!
Als ik kijk naar de 3 keer dat digitaal voorkomt spelen we daarmee eerder de uitgevers en ELO-beheerders in de kaart dan dat we leraren helpen bij het zinvol en slim gebruik van technologie in het onderwijs.
Ook weet ik uit ervaring dat we docenten, die niet aan de slag willen met alles wat met technologie te maken heeft, laten ontsnappen.
Maar (en dat is nog zorgelijker) de willekeur in lerarenopleidingen om er geen aandacht aan te besteden en te blijven werken met vrijwillige Minoren kan en mag wat mij betreft niet meer anno 2017.
Lerarenopleiders leiden leraren op en lang niet alle lerarenopleiders zijn voldoende digitaal vaardig om ict in het onderwijs vanzelfsprekend onderdeel uit laten maken van hun lessen/colleges.
Hoe verhouden die ontbrekende bekwaamheidseisen zich trouwens tot de uitspraak na de hoorzittingen in de kamer over Onderwijs2032?
Er is niet veel overeind gebleven van het advies maar wel de nieuwe vakken burgerschap en digitale geletterdheid & techniek.
Wie gaat die vakken geven?
In de bekwaamheidseisen staat:
Vakinhoudelijk bekwaam betekent dat de leraar of docent in ieder geval
a. de inhoud van zijn onderwijs beheerst;
b. boven de leerstof staat;
c. de leerstof zo kan samenstellen, kiezen of bewerken dat zijn leerlingen die kunnen leren;
d. vanuit zijn vakinhoudelijke expertise verbanden kan leggen met het dagelijks leven, met werk en met wetenschap;
e. kan bijdragen aan de algemene vorming van zijn leerlingen;
f. zijn vakkennis en -kunde actueel houdt
Als er geen bekwaamheidseisen zijn rondom digitale geletterdheid voor docenten, kunnen ze toch niet boven de leerstof staan?
Terug naar de tekentafel of verwijzen naar de prullenbak?
Dit jaar (in november) bestaat Karin Blogt 10 jaar.
Gisteren zag ik ineens dat dit de 1500e (gepubliceerde) blogpost is.
Tijd voor een feestje?
Wees gerust…ik ga geen links plaatsen en diepgaand nostalgisch terugkijken. Daar heb ik een tijdje terug de archief pagina voor ingericht.
Ik gebruik mijn eigen weblog namelijk ook als extern geheugen: “Heb ik daar niet al eens iets over geschreven?’
Terugkijkend vind ik wel dat ik anders en (maar dat is mijn persoonlijke mening) beter ben gaan schrijven.
Al doende leert men en een beetje oefenen met de academische schrijfvaardigheid in de masteropleiding heeft er wel bij geholpen.
Korte terugblik
De intentie van het bloggen is veranderd. Ik startte ooit om mijn collega docenten te helpen door de bomen het bos te zien. Ik deed verslag van congressen en conferenties voor de thuisblijvers.
De eerste TGIF ontstond januari 2008, dat was trouwens geen beste TGIF maar toch.
Mijn mening is bijna niet veranderd als het gaat om digitale vaardigheden van docenten, mediawijsheid (daar schreef ik in 2008 al over), BON, het lerarenregister, de Wet BIO.
Ook het mopperen over trekken aan dode paarden en de bal toespelen naar hen die het verdienen (positief of negatief) is niet veranderd.
Wat het me opgeleverd heeft?
Ik ben 3 banen en een zelfstandig ondernemerschap verder
Ik heb geen prijzen gewonnen,
Ik heb geen nominaties of shortlists gehaald,
Ik verdien er geen geld mee, het kost me enkel geld.
Bloggen is en blijft gewoon heerlijk om te doen.
De focus?
Mijn lezerspubliek bestaat hoofdzakelijk uit onderwijsharten, soms bereik ik ook mede ondernemers.
Wijntje, nootje, polonaise en morgen weer door, want mijn ambitie om in 2017 elke dag te bloggen blijft staan.
Zoals ik al eerder beschreef ben ik druk aan het puzzelen met het bouwen van een e-learning omgeving in WordPress (Samen met Mariëlle van Rijn).
Even een tussentijds verslag wat we inmiddels allemaal (technisch) uitgevogeld hebben.
Misschien heb je er iets aan, maar sterker nog…misschien heb je tips!
Wat willen we?
We willen online lessen aanbieden.
Natuurlijk kan dat vergezeld gaan van face 2 face contacten of een videogesprek.
Daar gaat deze post niet over, de inhoud is volop in ontwikkeling.
Wat doen we dan?
We hebben met elkaar afgesproken dat ik de puzzelaar ben en soms inhoud maak en dat Mariëlle van Rijn gaat vullen en wensenlijstjes maakt.
We communiceren hoofdzakelijk via DM in Twitter, soms wat mail en regelmatig even bellen.
Mijn gedoe
Voor het eerst heb ik afgelopen jaar geld uitgegeven aan thema’s, plugins en meer.
Ik heb gekozen voorvoor Learndash als leeromgeving en daar een jaarlicentie van gekocht.
Ook heb ik Generate Press (pro) aangeschaft. Generate Press is een gratis thema en bij een upgrade download je een plugin om de uitgebreide mogelijkheden (kleuren, lay-out enzovoort) te kunnen gebruiken.
Ook deze site is gemaakt met Generate Press.
De Leeromgeving.
Het is dus een echte volwaardige leeromgeving.
Doordat ik nog wat extra dingen aangeschaft heb, kunnen we aan de administratieve kant groepen maken, docenten toewijzen aan groepen en modules tegen betaling aanbieden.
Technische puzzels en wensenlijstjes.
Het enige probleem dat we nu hebben:
….het wordt allemaal wat traag (zeker in de beheerskant)
Daar zijn we nu een expert op aan het loslaten.
Oh, en alles staat (bijna) op een beveiligde server (https) .
Heerlijk puzzelen!
Blijf vooral volgen wat we doen, want we hebben natuurlijk binnenkort ook nog echte testers nodig.
Ik vind de portfolio vraag wel een blijvertje, iemand een plugin?
Nu de wetgeving rond het lerarenregister bijna rond is, maakt mijn tegen zijn niet zo veel meer uit.
Ik kan in elk geval zeggen dat ik vanaf het begin tegen was, dat is ook wel wat waard.
Een laatste bespiegeling.
Waar het mis ging?
Misschien al toen de wet BIO werd aangenomen. Niet de wet zelf maar het feit dat het een wet is waar bij overtreding geen sancties op staan.
In die wet staat namelijk al iets over bekwaamheidseisen en het bijhouden van de bekwaamheid in een zogenaamd bekwaamheidsdossier.
Wie zou dat dan hebben moeten bijhouden? Juist, de werkgever. Heeft de werkgever dat gedaan? (ik moet even op zoek naar cijfers, maar er staat mij 11,8% bij).
Heeft de docent al gemopperd over het feit dat de werkgever dat niet gedaan heeft?
Hebben alle vakbonden in de cao’s dat bekwaamheidsdossier expliciet beschreven en ook de rechten en plichten?
Is het bekwaamheidsdossier an sich ooit wel eens helder beschreven?
Zij(instromer)spoortje
Met een diploma (van de kweekschool. pabo, 2e of 1e graads lerarenopleiding) ongeacht wanneer behaald, ben je bevoegd. Met bekwaam toon je aan dat je nadat bevoegd geraakt bent, je vakkennis en vaardigheden hebt bijgehouden.
Je mag dus als je in 1980 bevoegd geraakt bent gewoon in het lerarenregister en hoeft je pas in 2022 zorgen te gaan maken over herregistratie. Inmiddels hoef je ook niet meer 0,2 fte bij een school in dienst te zijn en zullen er nog wel wat meer drempelverlagers bedacht zijn.
(Brexit déjà-vu: Heeft iemand trouwens een tellertje bijgehouden van de leeftijd van de nee-stemmers?)
Vervolg …waar het mis ging.
Veel werkgevers dachten dat het personeelsdossier en het bekwaamheidsdossier uitwisselbaar waren. Geen haan die ernaar kraaide…de werkgever niet, de werknemer niet, de raden niet, de bonden niet en de minister niet.
De werkgever en de werknemer hadden allang in de smiezen hoe het zat met bevoegd en bekwaam. Want het is namelijk erg duur om mensen te faciliteren om bevoegd te raken als je dat als eis stelt voor een vaste aanstelling. Het is ook erg tijdrovend en inspannend om een paar jaar terug te gaan naar school om die bevoegdheid te halen als je het af kunt met een PDG’tje van een jaar.
Gewoon geen slapende honden wakker maken.
Er waren niet veel leraren die toen riepen: stoppen, afblijven want het is MIJN bekwaamheid en daarover gaat helemaal niemand behalve ikzelf.
Wat is er nog meer mis?
Het eigenaarschap van de data, de techniek en de uitwisselbaarheid van die data.
Van wie zijn de data in het register?
Ik heb al vaker verwezen naar technische oplossingen die eenvoudig te realiseren zijn.
Deze oplossingen zijn er al en voldoen aan strenge veiligheidseisen en aan een (ePortfolio) standaard.
Data zijn te importeren en exporteren. Als ik uit onderwijs wegga, exporteer ik alles in een keer en kan ik alles met een druk op de knop ergens anders importeren. Lang leve standaarden.
Ik hoef dan niet zelf certificaten te uploaden..ik hoef het behalen ervan alleen te bevestigen en vice versa. Systemen communiceren met elkaar, zonder dat er mensenhanden tussen zitten die er ook nog eens (wel of niet bevooroordeeld) overheen plassen.
Als ik nu in 1 systeem (mijn eigen portfolio) alles bijhoud en aan de achterkant gewoon de akkoord vinkjes aanzet: wissel maar uit met….? Dan bevestigt de werkgever de ene keer hoe fantastisch ik wel niet ben en de andere keer gaat de keuringsdienst van de Onderwijscoöperatie ermee akkoord.
Niets tijdrovends aan.
Ik kan als leraar ook zelf besluiten wat ik deel met de rest van de wereld.
Daarmee laat ik zien dat ik echt trots ben op mijn vak!
Duur?
Alsof dit hele welles nietes spelletje goedkoop is en alsof we hier een stap verder mee komen.
Nog meer mis laten gaan?
De goede vragen stellen, veiligheidseisen stellen en het eigenaarschap afdwingen, daar gaat de stap die nu gezet wordt over.
Het is JOUW bekwaamheid en het zijn JOUW data, zorg er dan voor dat het eigenaarschap en de inhoudelijke te stellen eisen bij JOU liggen.
Lukt dat niet, dan mag je tegen blijven, maar dan is het een weloverwogen NEE en geen meeloop NEE.
Laat het eigenaarschap niet afpakken door de vergankelijk politieke mannen en vrouwen.
Door nee te zeggen verschuiven we het probleem naar de toekomst en daar maak ik me best zorgen over. Ik maak me namelijk zorgen over de uitkomst van verkiezingen in maart!
Met mijn kvk nummer, zit ik sowieso aan de verkeerde kant van de onderhandelingstafel, dus wie ben ik om er iets van te vinden.
Mij hoor je er niet meer over.
Als mijn lezers studenten waren, had ik gezegd, lees nou eerst wat er staat. Het kan natuurlijk ook zijn, dat wat ik in mijn hoofd had, niet duidelijk in de blogpost stond, dan is het mijn eigen schuld.
Mijn TGIF van gisteren ging over het elkaar openbaar afvallen als “leraren onder elkaar”, niet het feit dat ik het eens was met de 100 strafregels.
In de late uurtjes kabbelde het gesprek online verder, soms wat scherper omdat (net als ik) ouders en leraren vinden dat wanneer er strafwerk aan te pas moet komen, dit op z’n minst leerzaam moet zijn. Ik denk zelf dan wel, het moet niet leuk worden om strafwerk te krijgen, daar is het volgens mij niet voor bedoeld.
Terug in de historie van mijn eigen schoolloopbaan (en in mijn geheugen).
Op de lagere school (Montessori) was er geen strafwerk, tenminste ik kan me dat niet herinneren. Heel soms werd je wel even op de gang gezet (vergelijkbaar met het strafstoeltje?) Op vrijdag als de frater muziekles kwam geven, werden we gecorrigeerd door een vals rukje aan het oor. Je moet er nu niet aan denken dat een leraar een kind aan het oor trekt, dan komt de hele wereld in opstand.
Op de middelbare school (Bonifatius) was ik niet de meest brave leerling en het verbaast me nu soms dat er niet heel veel georganiseerde streken meer worden uitgehaald. Wij maakten het de leraren als groep niet makkelijk. Van te voren afspreken een wekker mee naar school te nemen en deze om de 5 minuten af te laten gaan. De tafel op het podium op scherp zetten. Ik heb zelfs gepresteerd om in het scheikunde lokaal de douche bij de deur aan het werk te zetten met visgaren. Dat allemaal terzijde.
Voor ons was het eigenlijk ook geen straf om eruit gestuurd te worden, dan konden we eerder in de kantine onze favoriete plek bezetten.
Ken je deze nog?
Het strafwerk
Bij mijnheer Muller die niet mijn grootste fan was….en ik niet de zijne…kreeg ik zelfs een keer 200 strafrgels. Wir fahren hin und sehen die Affen. We schreven in de pauze van het blokuur met een man of 10 en plakten net voor de les weer begon alle strafregels in het lokaal op de ramen.
Het schoolplein vegen, terugkomen na school en alle standaard straffen (wees er maar eens creatief mee) passeerden de revue.
Het is het strafwerk van de leraren Frans en Engels dat ik toen wel maar nu niet meer als straf zie. Mijnheer van Geffen had cassettebandjes in zijn lade en bij strafwerk kreeg je er een mee naar huis. Vertaal het 6e nummer van kant A.
Het is door dit strafwerk dat ik fan werd van Michel Fugain et le Big Bazar.
Ga u gang:
en
Strafwerk Engels: Leer uit je hoofd en draag voor.
My heart leaps up when I behold
A rainbow in the sky:
So was it when my live began;
So is it now I am a man;
So be it when I shall grow old,
Or let me die!
The Child is father of the Man;
Ans I could wish my days to be
Bound each to each by natural piety
William Wordsworth
Welk strafwerk is niet leuk en toch zinvol?
Het moet wel een straf blijven natuurlijk en in relatie staan tot de overtreding.
Wordt er over strafwerk gesproken in de lerarenopleiding en welke straffen leerzaam zijn?
Via Twitter kreeg ik deze boekentip. (dank @FransvHaandel)
In het schooljaar 2005-2006 mocht ik deelnemen aan een traject om mijn pedagogisch-didactische startbekwaamheid BVE docent te behalen. Op grond van dit traject is ook mijn toenmalige aanstelling voor onbepaalde tijd in de functie van BVE-docent LC tot stand gekomen.
Voor de zomervakantie van 2015 kreeg ik een mail van een ex-collega. Hij gaf aan dat zijn “bevoegdheid” niet geldig was omdat het traject wat wij doorlopen hadden niet onder de verantwoordelijkheid van een lerarenopleiding viel. Blijkbaar was halverwege het traject de samenwerking met de hogeschool verbroken.
Er is wat mailwisseling over en weer geweest en daarna werd het weer stil, de ondernemingsraad zou het gaan oplossen.
Gisteren kwam er via Facebook een bericht van een andere ex-collega, dat ook zij een gesprek aan moet gaan bij P&O met betrekking tot het niet hebben van een geldige bevoegdheid/aantoonbare bekwaamheid.
De enige oplossing die geboden wordt is het opnieuw doorlopen van een nu wel erkend traject.
Dit voelt niet goed, vandaar deze blogpost. Ik doe dit ook omdat de ex-collega’s aangeven dat zij dit zelf niet durven. Blijkbaar loopt P&O op de wet registratie lerarenregister vooruit of hebben zij een waarschuwing van de onderwijsinspectie aan de broek.
De situatie in 2005-2006: wij werden allen gezien als zij-instromers en in dienst bij het ROC.
Wat zegt de overheid over zij-instromers?
“Zij-instromers hebben een hbo-diploma of een universitaire opleiding; of een mbo-diploma met minstens 3 jaar praktijkervaring in het beroep waarop het onderwijs is gericht.
Bovendien moet een zij-instromer kunnen aantonen een hbo- of universitair denk- en werkniveau te hebben.
Zij-instromers die niet aan bovenstaande criteria voldoen, dienen eerst een assessment te doen. Als deze met een goed gevolg wordt afgelegd, dan krijgt de zij-instromer een geschiktheidsverklaring. Hiermee kan hij in tijdelijke dienst worden benoemd. Om een vaste aanstelling te krijgen, moet hij binnen twee jaar een bewijs van voldoende didactische bekwaamheid halen. Dit bewijs kan gehaald worden door een pedagogisch didactische cursus te volgen.”
[bron]
Terugkijkend:
Er heeft geen assessment plaatsgevonden, mijn klasgenoten (en ik) hebben niet formeel aan hoeven tonen een hbo- of universitair denk en werkniveau te hebben. Veel van de deelnemers waren al (lang) in dienst van het ROC en gaven er ook gewoon les. Sommigen deden dat pas kort anderen al fors wat jaren.
Het gros van deze mensen geeft dus nu 10 jaar les in het mbo en zij verkeerden tot nu toe in de veronderstelling dat ze op grond van het doorlopen traject ook bevoegd waren om les te geven.
Velen van hen zijn ook benoemd in een docent aanstelling voor onbepaalde tijd.
Hoe zit het als het bevoegd gezag zich zou beroepen op de WEB.
Uit artikel 4.2.4 van de WEB (Wet op Educatie Beroepsonderwijs):
“Indien betrokkene niet in het bezit is van een getuigschrift als bedoeld in artikel 7a.4 van de Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek, stelt het bevoegd gezag vast, welke scholing en begeleiding voor betrokkene noodzakelijk zijn om binnen twee jaar na benoeming of tewerkstelling zonder benoeming te kunnen voldoen aan de in artikel 4.2.3, derde lid onder a, genoemde bekwaamheidseisen ten aanzien van pedagogisch-didactische kennis, inzicht en vaardigheden.
“….geeft het bevoegd gezag, de werkgever, een geschiktheidsverklaring af. In dat geval dient betrokkene wel aanvullende pedagogische didactische scholing bij een lerarenopleiding te hebben gevolgd, resulterend in een getuigschrift pedagogisch-didactische scholing WEB of anderszins een bewijs van voldoende pedagogisch-didactische kennis, inzicht en vaardigheden, uitgevoerd door of onder verantwoordelijkheid van de lerarenopleiding dan wel dit bewijs binnen 2 jaar behalen.
Indien dit niet binnen 2 jaar lukt, kan er maximaal 2 jaar uitstel zijn: in dat geval verklaren het bevoegd gezag en de betrokkene in ieder geval schriftelijk dat betrokkene verplicht is zich in te spannen om binnen de verlengingsperiode alsnog te voldoen aan de eisen.”
Oh en…..
“De wetgever schrijft voor (artikel 4.2.3a. van de WEB), dat het bevoegd gezag t.a.v. elk personeelslid dat een functie of werkzaamheden verricht waarvoor bekwaamheidseisen zijn vastgesteld, moet beschikken over geordende gegevens met betrekking tot de bekwaamheid en het onderhouden van de bekwaamheid”.
Wanneer ik nog werkzaam zou zijn bij dit ROC zou ik vandaag nog, het bevoegd gezag in gebreke stellen.
Daarom wil ik toch ook iets over de professionalisering van mijn ex-collega’s zeggen. Ze teren blijkbaar al 10 jaar op een (wat mager) traject van 9 maanden waarin ze de pedagogisch didactische startbekwaamheid BVE behaalden. Dat zou inhouden dat zij sinds die tijd geen formele scholing gevolgd hebben, anders zouden de bevoegdheidsbellen bij P&O niet gaan rinkelen.
Dat reken ik niet alleen hen, maar ook het bevoegd gezag en met name de leidinggevenden en HRM zwaar aan. Want wat zegt dit over een lerende organisatie, het stimuleren van professionalisering van leraren en het bijhouden van de bekwaamheid van je personeel in een bekwaamheidsdossier?
VR in onderwijs is ineens een hype. Dit komt vooral omdat de Cardboards en afgeleiden daarvan voor een habbekrats te koop zijn en de apps en technologische aanverwanten dagelijks nieuwe producten laten zien. Natuurlijk ook omdat de nieuwsgierige docenten, bijvoorbeeld hier en hier die er lekker mee aan het experimenteren zijn en de ervaringen delen.
Ik kijk graag aan de zijlijn mee en probeer soms iets uit. Gewoon een paar apps en een kartonnen (Surf)bril hebben me al wat tijd gekost, maar ik ben niet zo van de techniek en vooral niet van het dingen kopen.
Liever kijk ik naar wat onderwijs en met name het beroepsonderwijs met Virtual Reality zou kunnen doen vooral nu de spullen op de markt geen grote investeringen meer vergen.
Ik heb het hier niet over Augmented Reality (met bijvoorbeeld Hologrammen) maar VR alsof je IN de 3D wereld/omgeving staat en je daar in beweegt.
Natuurlijk is het eerste wat er in je opkomt dat je met VR simulaties in de beroepspraktijk kunt inzetten. Ik denk echter dat bij een simulatie er ook interactie moet zijn, er moet iets gedaan worden voor je verder kunt of je moet een handeling kunnen verrichten. Denk aan leren autorijden, het besturen van een schip, laden en lossen van een vrachtauto of containerschip, autotechniek en oefenen van medische handelingen. Dat is volgens mij de volgende stap en geen eenvoudige en goedkope ontwikkeling (of kan dat al wel??)
Er zijn wel mogelijkheden om over na te denken, die echt niet veel hoeven te kosten.
Leraren in opleiding.
Vaak zit de stagebegeleider vanuit de school of de praktijk achter in de klas bij een les en maakt aantekeningen. Soms gaan we al zover dat de school op afstand coacht en er een camera in de klas staat waarmee de les gefilmd wordt. Zo kan er achteraf nabesproken worden wat er goed ging en wat er beter kan.
Met een 360 graden camera kun je een les ook opnemen. Vanuit het perspectief van de leerling en/of van de leraar.
Het voordeel daarvan is dat er geen “vreemde ogen” in de klas zitten die zowel de LIO als de Leerlingen afleidt.
Bij nabespreken geeft de begeleider aan waar de aandachtspunten zitten, je kunt namelijk alles zien (ook wat er achter de rug van de LIO om gebeurt). Op die manier kun je terug stappen in de les die je gegeven hebt en alles terugkijken, horen en misschien een beetje ervaren.
Trainen en observeren in de praktijk.
Laat ik als voorbeeld maar even een examen in de keuken van een koksopleiding nemen (dichtst bij huis en vast weer keukentafel gesprek waard met keukentafellief).
Niets is zo moeilijk als objectief waarnemen in een praktijksituatie. Er gebeuren veel dingen tegelijk, er is herrie, afleiding, praten en meerdere kandidaten die tegelijkertijd beoordeeld worden.
Assessoren (beoordelaars) hebben dus vaak heel veel tegelijkertijd aan hun hoofd. Daarnaast is het moeilijk om alle te beoordelen handelingen op de vinklijst af te vinken (laat ik het maar even zo noemen).
Om hen te trainen kunnen we een echt praktijkexamen opnemen en de assessoren op die manier wijzen op zaken waar ze op moeten letten.
Logischerwijs kun je je dan ook voorstellen dat je als leerling leert als je virtueel naast een topkok staat die een gerecht bereidt (waarbij de kok ook nog eens heen en weer loopt in de keuken).
Beroepshandelingen in de “echte” praktijk opnemen en vervolgens na laten doen op school.
Ik heb het niet eens over hoeveel leuker het zou zijn, want dat spreekt wat mij betreft voor zich.
Gebeuren deze dingen al op deze manier in het beroepsonderwijs? Delen is het nieuwe hebben denk ik dan.
Ik ga nu weer even verder met platte teksten, maar een 3D Vodcast, zou dat wat zijn? Een dag in het leven van? Dan zou je me nu voor dit beeldscherm zien zitten terwijl ik absoluut niet toonbaar ben voor de buitenwereld….wacht daar dus nog maar even mee
Vandaag werd ik attent gemaakt op twee prachtige congressen, dit naast de CVI conferentie waar ik me al voor ingeschreven heb.
De CVI conferentie, waar ik sinds 2000 standaard naartoe ga, kost mij 420 euro. De onderwijs researchdagen in mei waar de call for proposals nog voor open staat, is een prima professionaliseringsslag als vervolg op mijn afgesloten master. Prijs voor 3 dagen in de voorverkoop 370 euro. (Was ik nog maar masterstudent, dan kost het slechts 50 euro).
Dan is er nog een prachtige The Perfect Storm conferentie waar een dag deelnemen 395,00 euro kost.
Continue Reading “Ezeltje schijtgeld of een win-win?”