Nu de verhuisdatum dichterbij komt en ik echt in actie kan en mag komen, krijg ik de kriebels. Gisteravond realiseerde ik me, dat de aankomende verhuizing iets met rouw te maken heeft.De voorbereiding op een afscheid van iets waar we ooit samen voor kozen en waar ik nu alleen vertrek. Een soort mislukkingsgevoel of toch…
Categorie: Drentenieren
Een niet al te luchtig doorkijkje
Op 17 oktober kreeg ik het verlossende woord: Gefeliciteerd uw bod is geaccepteerd. Ik had een huis gekocht. In maart verhuis ik terug naar Nieuwegein.Ongeveer een dag genoot ik van de voorpret, want daarna kwamen de volgende stappen, die het feestje iets minder feestelijk maken.Mijn eigen huis moet nog verkocht worden (de voorbereidingen zijn al…
Weer een bezuiniging doorgevoerd
Ik kom uit een ondernemers nest, mijn ouders hadden een wasserij…..eeuwen geleden.Vanzelfsprekend (toen) stemden zij op de VVD, want dat was de partij die voor hen op kwam. Zelfs toen we daar forse discussies over kregen- zo rond mijn 16e – bleven ze (zonder verkiezingsprogramma’s te lezen) op de VVD stemmen. Ze gruwden van die…
Ik steun De Werkvereniging
Bijna direct na de oprichting van De Werkvereniging heb ik me bij hen aangesloten. (heet dat zo?). Ik ben een lakse steuner bij verenigingen, lui eigenlijk. Wel aansluiten en netjes de vragenlijsten beantwoorden, maar verder niets doen. Tot nu….want een blogpost is ook iets doen! De Werkvereniging zet zich in voor Modern Werkenden, dus niet…
Woondilemma op woonprotest dag
Heel voorzichtig laat ik soms een rekensom los op huis en hypotheek.Uiteindelijk wil ik terug naar de Randstad, want alleen in Drenthe blijven is niet wat ik wil. Wij hebben er vier jaar geleden samen voor gekozen om naar Drenthe te verhuizen. Omdat Paul met pensioen ging en ik als ondernemer overal vandaan kan werken,…
Rouwarbeid…stenen sjouwen
Begin deze week heb ik, vanwege de ontwikkelingen met Corona, mijn spullen op de Parmentier ingepakt en werk weer thuis. Dat maakt de dagen er niet beter op, zeker met dit donkere herfstweer. Het zijn lange en vooral stille dagen. Als ik niet oppas, ga ik tegen mezelf praten.Vooral een ritme krijgen en echt ‘iets’…
Het is goed zo, maar wel vreselijk oneerlijk!
Sotto Voce Zoveel soorten van verdriet. ik noem ze niet. Maar één, het afstand doen en scheiden.En niet het snijden doet zo’n pijn maar het afgesneden zijn. M. Vasalis Op vrijdag 4 september 2020 is mijn keukentafellief Paul Laaper in het UMC Groningen overleden.Hij heeft gewacht tot mijn vriendin Caren erbij was, zodat ik niet…
#PHOT: Vakantiespreidings-spagaat
Deze week voelt een beetje dubbel als het gaat om werken en thuis zijn. Het noorden van Nederland heeft nog vakantie maar onderwijsland begint weer tot leven te komen. Die vakantiespreiding is wel een dingetje. Tot half juli heb ik doorgewerkt en daarna hebben we drie weken vakantie genoten. Nu ben ik al weer even…
Nieuw jaar, nieuwe kansen
Ik durf te wedden dat ik dat al eerder als titel voor een blogpost gebruikte. Vanavond kreeg ik een “zeldzame” aanval van opruimzin en heb dus mijn werkplek geschoond. Nou ja…opgeruimd en een aantal andere acties gepleegd. Ik heb mezelf een lekkere (tweedehands) leunstoel beloofd, omdat het meer mijn denkplek moet worden. Mijn keukentafellief is…
#TGIF: 10 jaar KarinBlogt een feestje waard?
Morgen bestaat KarinBlogt 10 jaar. Ik schreef hier 1602 berichten (deze niet meegerekend) Daarvoor had ik ruim 418.000 woorden nodig. Een feestje waard?