Naar aanleiding van mijn Blogpost over ‘Help een Computer’, kreeg ik een milde tik op de Blogvingers van Ruben Bellens over de grap. Natuurlijk wil ik mijn zuiderburen te vriend houden en bedoelde ik er niets vervelends mee. Anders had ik trouwens Janien allang in de mail, blog of Twtterlijn gehad.
Om het nu goed te maken heb ik een extraatje bij de educatieve game, waarmee je echte eerste beginners, (mijns inziens nog steeds eerder een volwassene dan een kind) leert te werken met de muis en het toetsenbord. Bij Annet Smith zag ik de aanbieding van Wunderworks. Gratis downloadable Teamplayer Software waarmee je meerdere muizen en toetsenborden op 1 PC kunt aansluiten en vervolgens bijvoorbeeld via een beamer op 1 scherm kunt samenwerken.
Als je nu Help een Computer download (kinderen help pappa en mamma even) Wunderwoks installeert en vervolgens het spel samen speelt, kunnen de kinderen hun digibete pappa en mamma helpen door het voor te doen of hen te snel af te zijn. Kijk, nu heb ik tenminste vast iemand zover gekregen dat ie Wunderworks en Help een Computer download en het uitprobeert. Ook heb ik gratis en voor niks 2 cadeautjes aangeboden en Ruben nu weer te vriend 🙂
0 reacties
Dit is nu eens creatief puzzelen met gratis software !
Proficiat met het idee.
Maar wat me nog meer aanspreekt : kids leren ouders computeren….
Welke generatiekloof…? Welke digikloof…?
🙂
O, Karin, nee, je had het helemaal goed: dit is mensenkennis … : ik ben in het geheel niet gebelgd, integendeel, ik ga met je mee. Ook in deze post. En wow, wat een mooie kerstbanner. En wat je naamgenote betreft … Misschien moesten we jullie eens dubbelinterviewen. in mijn alumniblad (van de K.U.Leuven) is er zo’n naamgenotenrubriek.
Onlangs was ik op jouw karinwinters.nl: wat een ontdekking! Ik had het al veel langer moeten doen en weten: de kunstenaar in jou. Niet dat ik die niet vermoedde, hoor. Alles ademt hier kunst. en discussie of ICT-discours! Je creativiteit is grenzeloos. Je humor. Je speelsheid. Je mensenkennis, zei ik al. Je nieuwe banner! Hoe doe je het toch …
Ik bedoelde je beeldende kunst. Je fotografie, je taalkunst, daarmee heb ik al veel langer kennisgemaakt.
Nu kleuters van 3 al aardig computeren en peuters van 1 een speelgoedmobietje al instinctmatig aan hun oortje brengen – ik zie het mijn kleinzoontjes doen – wat willen we kinderen, jongeren inderdaad nog leren?! Ik leer alle dagen van hen.
Zie mij: een mobietje … Ik kan al niet meer typen. altijd slecht met toetsen en knopjes geweest. Onverbeterlijk wegens te oud, te stram bedoel ik. Ach.
Reacties zijn gesloten.