Blogpraat zet aan tot reflectie…oh en tips toe

Zitten beginnend bloggers nog te wachten op tips?
Er is al zoveel over geschreven. Ik ben ook niet echt een voorbeeld van doordacht en gestructureerd bloggen en heb al helemaal  geen plan.
Ik hou niet zo van lijstjes en blogposts vol verwijzingen naar oude posts.
Eens zien of ik toch een paar mensen dat duwtje kan geven of een handje kan helpen.
Ik zal de tipperige dingen gewoon even cursief maken en soms wat linken dan kun je er zelf wel uitpikken wat je nuttig vindt.

Het idee van deze blogpost is ontstaan tijdens #blogpraat. Als je nu als startend blogger echt wilt vragen, dilemma’s wilt delen en wilt leren moet je dus meedoen met #blogpraat 

Terugkijken…
Ik kijk heel even terug.
Mijn eerste blogpost schreef ik 18 november 2007, zegt het WordPress dashboard.
Inmiddels staan er 1476 gepubliceerde blogposts en daarop heb ik 2298 reacties.
Daarvan staan er 24 in quarantaine omdat ik die niet weggooi, maar ook niet publiceer.
Dat mag ik doen omdat ik een disclaimer op mijn weblog heb.

De reden waarom die er staat is omdat ik soms wat lastige momentjes heb en dan de ellende wil voorkomen. Wat natuurlijk niet lukt, maar ik doe soms een poging.
Je mag deze disclaimer (proclaimer) gewoon copy/pasten net als de Cookie verklaring, die ik weer van Raymond Snijders kreeg.

De bezoekers en leeslokkers.
Het aantal bezoekers aan mijn weblog houd ik niet bij, maar Google zegt dat ik afgelopen maand ruim 1000 lezers had. Dat is niet veel…..maar ik ben ook een te onregelmatige blogger.
Ik heb een paar uitschieters gehad. Die heb ik eigenlijk alleen als ik columnachtige blogposts schrijf.
Het aantal bezoekers loopt ook op als ik zelf reclame maak voor een blogpost.
Wanneer ik erg trots ben op een schrijfsel durf ik wel reclame te maken, of wanneer ik aan een boom schud.
Een nieuwe post delen op Twitter, Facebook, LinkedIn en af en toe in de herhaling zetten “voor de ochtendploeg of voor de avondploeg”.
Ik heb sinds kort een abonneer knop waar ik “slechts” 19 abonnees heb.
Kortom…ik ben een piepklein Bloggertje met een soms te grote bek.

Ergens bij horen?
Mijn eerste blog stond op wordpress.com.  dus. Deze bestaat nog steeds omdat ik zuinig ben op mijn “merknaam” zo zie ik karinblogt namelijk.
Ik reken mezelf tot de groep edubloggers en op karinblogt is onderwijs mijn doelgroep.
Dat is gewoon zo gegroeid vanwege mijn werkzaamheden.

Soms is het bloggen voor een vaste doelgroep lekker. Je moet je dan wel beperken tot onderwerpen die jouw doelgroep aanspreken.
Om niet in een keurslijf terecht te komen heb ik al heel vroeg onderwerpen toegevoegd waarin ik van mezelf anders dan over onderwijs mocht schrijven.
Vooral #TGIF (Thank God it’s friday) vond ik zelf heerlijk om te schrijven. Lekker mijn eigen gevoel en eigen mening ventileren.

Genieten…of waarom blog ik?
Door de jaren heen raakte ik gewend aan bloggen om te reflecteren op mijn dagelijkse leven, mijn ervaringen en mijn werk.
Ook kan ik op deze manier een soort structuur aanbrengen op de dingen waarop ik zou moeten focussen.
Dat is de reden waarom ik sinds ik heel bewust onderwijsondernemer ben ook twee weblogs bijhoudt.
Mijn zakelijke karinwinters.nl als visitekaartje en mijn persoonlijke onderwijsding op karinblogt

Iets geleerd?
Wanneer ik terugkijk naar vroege blogposts en nu, zie ik een aantal dingen.
Door veel schrijven, ga je beter schrijven (ik heb schijt aan taalfouten trouwens).
Door te bloggen ga je anders kijken naar sommige onderwerpen. Ik noem het kijken met de blogbril op….kan ik hier iets over schrijven?
Soms heb ik geen richting en idee en ga ik “blogbreien” .
Gewoon een beetje tikken (dat doe ik trouwens nu ook) en zien waar de post eindigt

Spannend?
Ja, op de publish knop drukken is en blijft echt heel spannend.
Niet alleen de eerste of de tiende keer, maar ook de 1477e keer.
Hoe valt het bij de lezers? Zijn er weer massa’s kommaneukers en dt-zeikerds of lezen mensen over de gammelheden heen en raak ik ze op inhoud.

Mijn enige keiharde tip: ga niet dagen zitten broeden om een blogpost te schrijven die aan jouw eisen moet voldoen. Het is geen literair werk maar een blogpost.

Hop, druk op de publish knop!

Wat mezelf betreft
Terugkijken naar wat je geleerd hebt is fijn met een weblog dat al bijna 9 jaar bestaat.
Mijn eigen externe geheugen waar ik  trots op ben.