Ik kreeg post van Florina, we doen nog aan ‘echte’ post. Heet dat snailmail? Daarin zitten altijd inspiratieplaatjes, opbeurmomenten en deze keer ook een aantal vragen. Af en toe…op mijn #lanterfantdagen ga ik even kauwen op antwoorden.
Wat zijn 5 dingen waar je altijd meteen een glimlach van op je gezicht krijgt?
Antwoorden lezen?
Het is
net of ik een soort pauze aan het inlassen ben.
Of is het een keuzemoment om te kijken waar ik mijn (werk)focus moet leggen?
Ruim twee jaar geleden hikte ik maanden tegen deze blogpost aan. Mijn keukentafellief was ziek en we hadden de spannende tijd van behandeling tegen kanker er al bijna op zitten.
We doorliepen het proces van- en na de behandeling. We waren dit jaar na twee jaar zo ver dat er een soort gerust gevoel ontstaan was. Hij was er doorheen en de kanker was genezen
Het loopt effe anders.
Ik hik nu alweer een tijd aan tegen een blogpost. Weer iets over een concert van het leven, waar we geen programma van hebben.
Hij heeft weer kanker. Nu op een andere plek, een ander soort tumor en een andere behandeling.
Deze keer hakt het er anders in, omdat het fysiek directe gevolgen heeft.
In juli is de tumor verwijderd, dat kostte hem zijn oog en de 35 bestralingen om resttumoren te verwijderen zijn gestart (dit wordt de 4e week)
We zitten dus weer in de shit.
… zijn andere dingen belangrijker.
… is het echte leven niet zoals je het bedacht had.
… lijkt de online maakbaarheid niet overeen te komen met de offline realiteit.
De laatste strofe uit Bijzonder van Tanja Helderman
(uit de bundel Drijfkracht)
Vergeet niet te lachen
ervaar en bewonder
want dat wat je echt raakt
maakt leven bijzonder
Daar past de kwetsbare vouwbaarheid van de Papavers in de tuin toch wel bij?
Ik ga vanaf morgen naar mijn werk.
Afgelopen vrijdag had ik een netwerkoverleg in Hoogeveen. De plek waar ik was, is een bedrijfsverzamelgebouw waarin ‘kleintjes’ tegen een redelijke prijs een eigen kantoor kunnen huren.
Mensen kunnen gebruik maken van de faciliteiten die er zijn (keuken, toilet, internet). Er is ruime parkeergelegenheid.
Toen ik vertrok, bleef ik even rondkijken op de verdieping en vooral kantoor 24 vond ik echt te mooi om er niet eens over na te denken.
Kort gezegd……ik heb bij thuiskomst gebeld, gemaild en alles in orde gemaakt.
Mijn persoonlijke why
Ik, Karin Winters wil een eerlijk, vriendelijk, nieuwsgierig mens zijn. Als ondernemer wil ik onafhankelijk zijn, in vrijheid werken, kennis delen, netwerken en samenwerken.
Als teamcoach wil ik een bijdrage leveren aan teams om succesvol samen te werken. Ik doe dat door te observeren, te luisteren, krachtige vragen te stellen en ‘echt’ geïnteresseerd te zijn in wat mensen beweegt. Door de verbinding te maken met het team en individuele teamleden wil ik de ‘mens’ achter de professional ‘zien’. Ik kan streng zijn op de juiste momenten en durf nee te zeggen tegen dingen die me niet aanstaan. Humor en relativeringsvermogen maken deel uit van mijn dagelijkse gedrag. De ervaring die ik heb als professional wil ik onder andere inzetten om teams ‘elke dag een beetje beter te maken’.
Ik doe dit als Karin Winters…. ik ben wie ik ben.
Ik begon deze blogpost met een ‘bijgestelde’ persoonlijke why. Ooit werd ik op het spoor gezet door Ilse Meelberghs en maakte ik er al een. Het is goed om af en toe te kijken, wat wil ik en waar sta ik voor.
Vandaar dat de werkvorm die Remco Claassen op een nog steeds bestaande site, mij wel aanstaat om eerst eens naar mezelf te kijken. Als professional maar ook als mens.
Wat vind jij van mijn why?
Helaas de boekpresentatie vandaag moet ik missen, maar doordat er korte lijntjes zijn, ‘super sociaal’ zal ik maar zeggen, kreeg ik een pdf (inzage) exemplaar en kan er dus een beetje bij zijn.
Over Elja
Via Twitter en haar weblog (ooit echt 365 dagen bloggen) is zij al een aantal jaren mijn inspirator als het om gebruik van Sociale Media gaat. Als trekker van #blogpraat (jaja, samen met Raymond Snijders ) geeft ze telkens weer die kleine duwtjes om de blogdraad weer op te pakken.
Dagelijks werkt zij met grote en kleine bedrijven samen om hen te helpen het beste uit Sociale Media te halen.
Daarom was ik echt nieuwsgierig naar haar nieuwe boek Super Sociaal, want ook ik wil ‘super sociaal’ worden.
Inleiding en over ontstaan van het boek
In de inleiding geeft Elja aan dat bedrijven Sociale media gebruiken, maar nog steeds niet alles eruit halen wat erin zit
Als bedrijven zijn we weliswaar allemaal op social gegaan, maar we zijn ons niet socialer gaan gedragen.
Opvallend is dat het boek in de WE vorm geschreven is, het is dus geen vingerwijzing maar een zelfverwijzing.
Door de snelle ontwikkeling van sociale media en het feit dat bedrijven gewoon op de trein gesprongen zijn, is het steeds moeilijker om op te vallen en om aandacht te krijgen.
Dat is de strekking van het boek…..om super te worden in social moet je super social zijn. Het boek is geen handboek voor beginners met stappenplannen om een account aan te maken. Het gaat echt over de volgende (of betere) stap die je als bedrijf kunt maken. Daarbij is het helemaal niet belangrijk of je een groot bedrijf bent of een zzp’er. Er wordt in elk geval vanuit gegaan dat je niet meer ZONDER sociale media kunt.
(nou woon ik in Drenthe 😊…..)
Het kwam er vrijdag niet van, maar ik was wel weer een beetje (T)GIF-tig.
In 2013 mopperde ik al over het broodroverschap van Kennisnet, als het gaat om trainings- en scholingsaanbod
Waarom ben ik nu weer aan het mopperen?
Afgelopen vrijdag kwam de aankondiging van Kennisnet voorbij dat zij, in samenwerking met Sambo-ict, een leergang voor i-coaches in het mbo gaan ontwikkelen en aanbieden.
Dat aanbod stoort mij.
Ja ja, ik weet het, zonder toestemming plaatjes op je weblog plaatsen is niet de goede manier. Ook fotografen moeten geld verdienen. Toestemming vragen en juiste bronvermelding is een MUST.
Boetes en boze dingen.
Deze week zag ik ineens wel erg veel verdrietige berichten (misschien omdat eea via Twitter aangewakkerd werd) over boetes die in de postvakken van met name onderwijsmensen vielen.
Charlottes Law schreef er al heel vaak over. Hier bijvoorbeeld.
Echt de moeite van het lezen waard.
(TIP: Koop het wetboek voor Bloggers )
Wanneer bloggen geen vaste regelmaat heeft, het staat niet in mijn agenda….versloft het schrijven.
Het is niet zo dat ik helemaal niets heb om over te schrijven, maar ik neem er gewoon de tijd niet voor.
De dinsdagen van #PHOT schieten er zelfs bij in, terwijl ik wel foto’s maak.
Het moet dus anders, want ik herken een van mijn minder goede eigenschappen…ergens aan beginnen en niet afmaken.
De nieuwsbrief die ik ‘slechts’ een keer stuurde heeft ook niet echt regelmaat te pakken.
Zomaar op de zaterdagmorgen een eerste blogdoorstart dus.
Natuurlijk is het goed om als ondernemer heel veel werk te hebben, zoveel dat er soms nee gezegd kan worden tegen een nieuwe opdracht.
Aan de andere kant had ik me echt voorgenomen juist meer tijd te nemen om te lanterfanten.
