Waar let jij op bij het lezen van een boek?
Oei dat is een lastige vraag.
Wanneer ik bij de Bieb aan het ‘boekenstruinen’ ben en het een voor mij onbekende auteur is, kijk ik naar de eerste pagina.
Eigenlijk ben ik geen groot fan van boeken die in de eerste persoon enkelvoud geschreven zijn, tenminste als het de eerste kennismaking is met de auteur.
Vooral vanuit het mannelijk perspectief vind ik het lastig. Het duurt trouwens soms best wel even voor ik daar achter ben :-). Daar moet ik soms dus even doorheen bijten.
Wanneer ik echt aan het lezen ben, sla ik de oeverloze verhandelingen over weer en landschap (vaak niet relevant voor het verhaal) over. De kracht van een boek zit em in mijn eigen fantasie. Dan is bij een beschrijving van het weer, het regent…het sneeuwde hard of het was een mooie lentedag, voldoende. Bij dreigend onweer kan ik toch zelf wel bedenken dat het donker wordt, het in de verte rommelt en onverwachte windstoten voorbij komen.
Dat geneuzel over schapenwolken, hoe het ruikt en welke kleuren de bloemen hebben, is aan mij niet besteed.
Oh jee ik vrees dat nu de literaire fans die wekelijks de camera obscura even teruglezen mij gaan blocken.
Ik ben denk ik een ‘tussen de regels door’ lezer.
Suspense is dus fantastisch om aan mij voor te leggen. Of iets dat helemaal niet bestaat of kan bestaan en dan toch zo logisch is, dat je het (voor de tijd van het lezen) accepteert.
Soms heb ik, bij met name Fantasy of Science Fiction, wel zoiets als: huh in een land vol draken hebben mensen ook een bril op, eten ze brood met kaas en groeien er appels aan de bomen.
Kom op schrijver….leef je eens uit!
Als ik zelf een fantasy verhaal zou schrijven zouden de vervoersmiddelen, de dieren en de natuur heel anders zijn dan in de echte wereld.
Ook de verhoudingen onderling, de talen, de woonplekken en de inrichting van de wereld zouden anders zijn.
Toen ik ooit startte met Second Life (bestaat dat nog?) verbaasde ik me over het feit dat mensen daar huizen gingen bouwen, in klaslokalen op stoelen gingen zitten en het gras groen was. Waarom?
Als je nou toch een wereld mag bedenken, dan zou ik eerst nadenken over wat ik anders zou doen in deze wereld.
Ik geloof dat ik doorschiet nu.
Dus waar ik op let bij het lezen?
Overtollig geneuzel sla ik over en als mijn fantasie maar geprikkeld wordt kan ik daar echt van genieten.
In 2017 is Martha Pelkman de #50books vragen steller.